Gisteren kregen we een tip van Sjoerd over een leuke fietstocht richting "Drealst". Voor de niet Friezen, dat is IJlst. Allereerst verhuizen we 1 plekje opzij, om zo ruimte maken voor een reservering. Daarna is het hoog tijd voor een bakje koffie en dan pakken we de fietsen. Lang leve "Knooppunten.nl", die ons de juiste volgorde van de route geeft. Een dame roept dat we "Knooppunt zoveel naderen en het volgende knooppunt is zussemezo". Bij de apotheker weigeren ze het herhaal recept voor Hoofd-gezondheid haar longembolie, dus moeten we "de eigen" huisdokter vragen het recept op te sturen. Gedoe van niks en erg omslachtig. Als ik de Knooppunten juffrouw aanzet om ons eerste knooppunt te zoeken, schalt ze het hele Oosterdijk over met haar aanwijzingen.
Het schelpenpaadje is inmiddels geasfalteerd, maar de route is er niet minder mooi om en het is genieten.
IJlst heeft sinds 1268 stadsrechten. Het is daarmee de vierde stad (na Stavoren, Hindeloopen en Harlingen) in Friesland die stadsrechten kreeg. De stad was bekend om de scheepsbouw en handelspositie. Ze is ontstaan aan de Oude Ee of Ye, een rivier tussen de Zuiderzee of een voorloper ervan en de Middelzee. Aan deze rivier dankt de stad haar naam. Toen de Middelzee dichtslibde en de omgeving ingepolderd werd nam het belang van IJlst als handelsstad af en legde men zich toe op de scheepsbouw.
In de verte doemt al snel de houtzaagmolen "de Rat" op. Tegelijkertijd komen de herinneringen naar boven, zoals we voor 1 kwartje een uur een roeiboot huurden, voor een gulden mocht je hem de hele dag mee.
Waar ikzelf het meest aan denk, als ik Nooitgedacht zie, is het de fabriek met de "Giele Stiensjes" oftewel de fabriek met de gele steentjes. Waar als hoofdproduct timmerman gereedschap werd gemaakt.
Maar de meeste Nederlanders zullen bij Nooitgedacht denken aan schaatsen, als eerste de zogenaamde houtjes, later ook de hoge noren. Maar die laatste categorie kreeg grote concurrentie vanuit Japan en China.
IJlst is ook bekend om haar overtuinen aan het water, die als "bleek" gebruikt werden. Op die "bleken" werd de was wit gemaakt door ze in de zon te leggen. De weg loopt hier pal langs de huizen en aan de overkant liggen dan de tuintjes die bij de huizen horen, vandaar overtuin.
Ik kan het niet laten om even langs mijn eerste volledige bouwproject te fietsen van 6 bejaarde woningen. Vanaf het uitzetten van het bouwterrein en het het plaatsen van de piketpaaltjes voor de heipalen, tot aan de complete afwerking en al het hang en sluitwerk.
Als we weer op de terugweg zijn wordt mijn aandacht ook getrokken door dit verwarrende beeld. In plaats van Fries stamboekvee aan te treffen, staat hier een hele kudde Lakenvelders. We zullen het er maar op houden, dat alles aan verandering onderhevig is.
Dat ondervinden we zeker als we door een deel van Sneek fietsen, waar we nog nooit van gehoord hebben, laat staan ooit geweest zijn.
