Sneek 7

Gisteravond of eind van de middag vindt er op en in het toiletgebouw van de Domp een ontmoeting plaats, die je niet verwacht. Hadden we al gezegd dat we weinig mensen meer herkennen, hier in Sneek?

Nou, hen zouden we herkennen vanaf kilometers ver. Anneke en Katja, eigenlijk vrienden van mijn jongste broer, maar zo vaak ontmoet dat we ze wel kennissen mogen noemen. Anneke heeft een prachtige Catalina 309 gekocht en heeft, hier in de Domp 1, een vaste ligplaats. Niet zo gek, want ook Anneke is een echte oud Sneeker, al vind ik dat oud even niet zo op z'n plaats bij een jonge dame.
 

Vandaag is de laatste volledige dag, hier op de Domp, en in Sneek. Dus "zalle en mutte we" nog even naar het Sneekermeer. Vroeger zouden we dat "even naar ´t Paviljoen" noemen, maar dat is tegenwoordig uit de gratie, behalve natuurlijk voor de echte oud Sneekers, waartoe wij behoren. Nu had ik het ritje naar ´t Paviloen al gevisualiseerd, maar daar klopt helemaal niks meer van. Het fietspad slingert zich door de Sneeker dreven dat het een lieve lust is.

"Zijn dat hertjes" roept Hoofd-natuurvorming ineens zo hard, dat ik even bang ben dat de hertjes het op een lopen zullen zetten. Het zijn inderdaad hertjes en daarmee is de dag voor Hoofd-fietsroute alweer goed. Het blijft frappant hoe vaak zij herten ontdekt en helemaal teleurgesteld is als het een dag niet lukt.

Aan het Sneekermeer zoeken we een bankje en vleien ons neer. Het pontje vaart nog steeds heen en weer naar het Starteiland met zo weinig passagiers, dat ik mij afvraag waarom ze "het kleine" pontje niet gebruiken. Maar ja, het is zondag hé. 

Nu moet mij iets van het bezwaarde hart. Kijkend naar het tv programma "Denkend aan Holland"  van Janny van der Heijden en André van Duin, valt het mij op dat ze de "stootwillen", oke, oke, voor de Hollanders "fenders" tijdens het varen buitenboord laten slingeren.

Ik vind het een gruwel en voor mij spreekt dit van slecht zeemanschap. Ja, ja, ze varen niet op zee, dat weet ik ook wel, het is een uitdrukking mensen.

Tot mijn verbijstering zie ik, als we aan de boorden van het Sneekermeer zitten, negen van de tien schepen dit gedrag vertonen. Ik heb een bescheiden "behangen" boot op de foto genomen, maar er varen exemplaren rond, waarbij je je afvraagt waar en met wie ze een botsing willen maken. Hier hangen ze nog boven de waterlijn, maar even zo vrolijk slepen ze, bij veel schepen, door het water. Denk niet dat dit alleen bij kleine bootjes gebeurt, nee, enorme jachten van een paar miljoen laten het spul buitenboord bungelen.

 

Wat is er met de watersport gebeurd? 

Zeilbootjes, die voor dood en midden in de vaargeul van het Prinses Margrietkanaal met het zeil omhoog, tegen de wind in, liggen te dobberen, zonder ook maar aanstalten te maken hun buitenboordmotor aan te zetten. Als zelfs de pont al moet uitwijken, is het voor ons tijd te vertrekken.

Morgen een nieuwe stek.