Na de koffie draait Hoofd-was er weer eentje doorheen, zodat de droogmolen weer helemaal vol hangt met fris ruikende onderbroeken etcetera.
Ondertussen tracht ik weer leven in onze thermometer te krijgen. Het accuutje was kennelijk leeg, dus moet er een nieuwe in. Nou, millimeter dunne schroefjes in een ongemakkelijke houding eruit draaien, resulteert erin, dat er 2 vallen, vind die maar eens terug. Maar uiteindelijk lukt het, waarbij het apparaat, bijna sarcastisch aangeeft dat het 32 graden in de camper is. Dus dat zweten ligt niet alleen aan mij.
Vanmiddag stappen we op de fiets en zoeven we langs de Friese dreven, waarbij we heel even het Groningse kruisen.
Als het aan de milieuorganisaties ligt, dreigt dit beeld te verdwijnen. Het ligt in de bedoeling, dat er in 2023 een wet komt die het weiden van koeien aan banden legt.
Hier moest ik toch echt even halt houden, want in eerste instantie dacht ik dat dit bord een protest betrof, maar het blijkt een aankondiging van een geboorte te zijn. Sommige mensen stijgen boven hun eigen creativiteit uit: ¨Festival terrein, gesloten wegens overvliegende ooievaar.¨
Dan even iets over een minder vrolijk fenomeen. Hier in deze sloot woekert de "Grote Waternavel". Dit is een uit Zuid- en Noord-Amerika komende plant. Het is, wat ze noemen, een zogenaamde "Invasieve" plant die heel snel de sloten en plassen overwoekert. Het plantje is moeilijk te bestrijden omdat het, bij het verwijderen, zeer gemakkelijk afbreekt en daardoor door kan blijven woekeren.
Dan nog even iets over "oude mensen" op een elektrische fiets. Eigenlijk zou er een verbod op moeten komen om boven de 70 jaar zo'n apparaat te besturen, want er komen ons sujetten voorbij stuiven, waarbij je je hart vasthoudt. Wij hebben ons, enigszins, beschermt natuurlijk voor zoveel het waard is.
