Wij verheugen ons al een paar dagen op twee dingen, het warme zonnetje en de Paella dag. Het was de afgelopen dagen zulk slecht weer, dat de op vrijdag te houden Paella dag werd afgelast. Vorig jaar was dit een geweldige manifestatie, want door de gehele hoofdstraat van Benicasim stonden grote schalen, met daaronder een groot houtvuur. In de paella pannen dreven, in een dikke laag olie, de kippetjes om gaar te worden. Wij hebben ergens gelezen dat dit naar deze dinsdag verplaatst is, dus wij vandaag op naar het centrum.
Het wordt een hele tippel en dat is niet direct mijn hobby, maar het enige wat we tegenkomen zijn deze enorme schilderingen op een muur. De enige paella pan die we zien is in een winkel vol met keukengerei, maar verder geen kip te bekennen. “Dood katoen” zou een beroemde schipper wel zeggen. Op de terugweg nog even langs de “chinees”, want bij mij is de rem op mijn koopprikkel volledig verdwenen zodra ik zo’n winkel binnenstap.
Terug op de camping rolt ons de “gezelligheid” tegemoet, want….. het “fiesta de paella” houden ze op de camping! Grote rijen tafels, waaraan de mensen zitten te schransen van de kippetjes. Ineens wordt het ons duidelijk waarom het vanmorgen in het zwembad zo naar gebraden kip rook. Niks paella pannen, gewoon de kip in de enorme braadsledes van de keuken van het restaurant, kant en klare rijst erbij en klaar is het paella fiesta.
Ali ontdekt ook nog het groene monster, dat al een aantal dagen langs ons rijdt. Meneer heeft zich te ruste gelegd, dus Ali kan rustig een foto maken van de groene stoeltjes, groene bekers en zelfs een groene kabel voor de stroom. Zo val je tenminste niet op tussen de aardbeien.
