Vandaag is, of mijn broertje, of was mijn moeder jarig. Het is ieder jaar, nu zo’n 50 jaar alweer, een probleem. Vroeger beleefde ik het als volgt. Er komt visite, die zowel mijn moeder als ook mijn 5 jaar jongere broertje komen feliciteren. Hij krijgt van iedereen een cadeau. Gisteren is er weer dezelfde discussie. “Is Hein nu vandaag of morgen jarig?”, “Vandaag” meldt Ali met de voor haar bekende zekerheid. Toch stel ik de felicitatie uit tot vandaag!
Het verschil van weersomstandigheden kan bijna niet groter. De afgelopen 2 dagen is het warm en helder. Nu is het betrokken en de temperatuur is met 7 graden gedaald. Maar we doen het ermee.
De afgelopen dagen is het heet, het is soms 30 graden in de camper. Dat heeft tot gevolg dat de lijm van de ‘Duct tape’, die we hebben gebruikt om het zonnescherm passend over de camperdeur te krijgen, is gesmolten. De Duct Tape dreigt eraf te vallen en slechts een kleverige laag blijft over.
Na het verwijderen van de Tape zijn we, “To be honnest”, is Ali, meer dan een uur bezig met ‘Nagellak Remover’ en Dreft om alles lijmschoon te krijgen. Daarna naait ze, met de hand, die vorm die nodig is om alles keurig over de deur te krijgen.
Het feest van gister van de overburen bleek een afscheid te zijn van alle Duitse camping bewoners, die hier ook al vanaf 8 oktober hebben gestaan. Vanmorgen is meneer de zaak al bij elkaar aan het zoeken. Mevrouw doet niets en we hebben het idee dat ze een beetje ziek is. De hele dag zit ze op een stoel en zegt niets. Ook niet als er buurtjes langskomen en meneer met hen in gesprek is. Wat vermakelijk is, dat de poes naast haar op een ‘eigen’ stoel ligt.
Maar ze is best aardig, als je haar op de camping tegen komt groet ze vriendelijk.
Al is het de hele dag grijs, vanavond ziet Ali nog net kans om de ontbottende boom, in de zon, op de gevoelige plaat vast te leggen.