In het altijd zonnige Benidorm lijkt een ideale plek om de Eclips te gaan bekijken.
Met mijn koortsige lichaam kan ik, even voor half elf, nog net een glimp opvangen, voor de rest van de zonsverduistering is het maar gissen.
Maar in de vooraf gaande nacht voel ik, in de vorm van een gloeiend kooltje naast mij in bed, dat Ali ook niet vrij komt van de griep.
Het griep lot is blijkbaar onontkoombaar. Want als Theo zich aan onze camperdeur meldt met onze vergeten flessen wijn, vertelt hij dat Ricky ook vanaf woensdag geveld is door de griep. Ik word van iemand die verzorgd moet worden, die rol ligt mij het beste, tot verzorgende.
Maar aan de wijn gaat het niet liggen. Kortom, we zijn beide uitgeteld.
