Gisteravond gaan we uit eten in "Van Hier" het restaurant van de camping wat weer langzaam zijn oude klasse terugkrijgt.
De salade willen we graag delen, maar de kok vindt dat dit dan wel op 2 aparte borden opgemaakt moet worden, kijk dat is klasse. Ook de Pizza Tonne is geweldig, goed doorbakken maar nergens verbrand en echt nog vers. Niks diepvries en magnetron. Helemaal goed.
De laatste dag op Het Wieskamp is aangebroken en dat wordt genieten. Ik word wakker door het "praten" van de camper, dat betekent dat de temperatuur stijgt. Ik hoor kinderstemmen rondom de camper. Dat is wat we de afgelopen tijd niet meer hebben kunnen horen in deze ouderenhobby.
Ik word vanmorgen, als ik naar buiten stap, begroet door een gigantische slak, die kennelijk van de zon ligt te genieten.
Inderdaad, Winterswijk is de geboorteplaats van Gerrit Komrij, schrijver en columnist van vaak zure stukjes.
Maar wij gaan eerst een kopje koffie drinken bij de Hema. Normaal zitten we buiten maar vandaag is de wind iets te fris. Ali versiert haar koffie met een heerlijk uitziend gebakje.
In het centrum lopen we deze dame tegen de aardbol. Ze heeft een microfoon om en als ik haar vraag wat de betekenis is van deze voorstelling, zeilt ze om de vraag heen en vraagt wat ik er in zie. Tja, als je met een bezem op een aardbol in het centrum van een stad rond rolt, wil je kennelijk de wereld "reinigen" van wat dan ook...? Haar betekenis blijft geheim. Toch zingt ze nog een Engels liedje voor mij... lief...
Bij Bakker Bart bestelt Ali nog een broodje tonijn, dus wij worden zo langzamerhand tonijn mee, gezien wat we allemaal eten. Het is genieten geblazen, maar zeker ook om heel Winterswijk aan ons voorbij te zien trekken, zo vanaf het terras. Ik betrap mij er zelf op dat ik moet oppassen niet al te veel vooroordelen te hebben van de figuren die langs paraderen, maar de verleiding is zeer groot.
Ali begrijpt maar niet waarom wij onze "dure" winkel nog niet hebben gezien. Die dure winkel heeft de naam "het Pakhuis" en er is nog niet een jaar voorbij gegaan dat ik daar niet iets gekocht heb. Deze keer scoor ik "weer" een Marino wollen trui, voor een paar centen, want de eigenaar weet wel van afprijzen. De nieuwwaarde is €130,- en hij is werkelijk prachtig. 2 nieuwe T-shirts completeren deze vruchtbare inkopen.
Als we dan ook nog ruim 15 kilometer in de dreven rondom Winterswijk fietsen en inclusief een wegomlegging op het verkeerde been worden gezet, is de dag compleet.
Oh, ja, Max wordt op het laatste moment, tijdens de kwalificatie in Barcelona, door Lando met 2 honderdste van een seconde verslagen. Het wordt morgen weer een leuke race. Maar die zal ik hoogstwaarschijnlijk op een comfortabele stoel en een groot scherm thuis genieten.
