Ik weet niet hoe het weer in de rest van Nederland is, maar hier in Henxel is het een natte boel. Op het ogenschijnlijk verlaten veld, waar we staan, is het dan ook een doodse aangelegenheid. Hier en daar en zo nu en dan zie ik een chagrijnig gezicht langs de camper komen omdat een hond moet worden uitgelaten.
Dit is de plek waar we staan. Het wit/groene gebouwtje, als het die naam mag hebben, is ons privé sanitair. Het lichtgroene, onder de camper, bestaat uit kunstgras en gelukkig zakt daar het regenwater gemakkelijk doorheen. Dus met een beetje hinkstapsprong, kun je met droge voeten naar het toilet.
Hier een blik in het walhalla van ons sanitair
Oke, het is allemaal met de meest minimale afmetingen, maar het werkt en het is privé en dat is ook wat waard.
Er zijn natuurlijk grenzen aan de mogelijkheden van het gebeuren, zeker als iemand erop staat om hierin ook te gaan afwassen, waarbij van mij wordt verwacht dat ik afdroog. Normaal doen we dat in de camper en dan kan ik blijven zitten. Nu moet ik staan, bij het afdrogen en een mens wordt toch ouder nietwaar? (Redactie: wat een gezeur!)
Daar vergeet ik, bijna voor de tweede keer, de afscheidsfoto van Ali van Ruysdaeli, die toch nog een mooie foto van de luchten in Noorbeek wou plaatsen. Bij deze!
Natuurlijk gaat de "gossip" op zo'n camping gewoon door, dus moeten de dames, ondanks de regen, het er toch nog even over hebben. Stel je voor dat je een roddel mist, je hele vakantie is naar de kl..ten.
Zo langzamerhand wordt het wel tijd om de praktische zaken rond de thuisreis te gaan bespreken. Want met de parkeerperikelen, voor ons huis, moet er een nieuw scenario geschreven worden. Niet meer de camper een paar dagen voor het huis laten staan om zaken uit te pakken en schoon te maken. Dat staat het parkeerbeleid van ons Groene stadsbestuur niet meer toe. Hoe je dat allemaal moet regelen, deze pluche figuren hebben daar geen enkele boodschap aan en het wordt nog erger, maar daarover later meer.
