zaterdag 15 juni 2024

Grensheuvel 13

Het is vannacht onstuimig, heel onstuimig geweest en nee, het betreft hier de wind, die als een razende "Roeland" om de camper huilde. Het is voor mij altijd wel een lekker gevoel, zo in de baarmoeder van de camper beschermd in je warme bed te liggen. Oke, genoeg geneuzel.


Gisteravond hebben we een heerlijke forel opgepeuzeld in de brasserie Boave de Wesch. Echt heerlijk en ik word er steeds handiger in om de vis te eten, zonder dat ik het loodje leg en een een graat een einde maakt aan dit aardse bestaan. Ze serveren er hier "warme" groente bij en dat is niet zoals Mien Moeke dat vroeger klaarmaakte, eerder het tegenovergestelde. Kookte mijn moeder het door en door tot het bijna uit elkaar viel, hier gooien ze de groente heel, heel even in een koekenpan met boter. Het ziet er uit als gekookt, maar er zit weinig verschil met het eten direct vanaf het veld of tuin. Ik heb nog gevraagd hoe je kunt zien, dat dit een Mechelse forel is, maar daar kreeg ik geen uitsluitsel over, maar ja, dat vermelden ze wel op de menu kaart.


Dat we niet aan het tafeltje voor het raam mochten zitten was nog wel even een dingetje. Ja, andere mensen hadden daar blijkbaar meer recht op. maar het uitzicht vanaf onze tafel was ook wel overheen te komen, to say the least.


En de boer.... inderdaad, hij dorste door. Tot het donker werd en daarna, ik heb het idee dat hij wel tot na middernacht bezig is geweest. Vanmorgen komt hij in zijn, alvast, zondagse kloffie de boel nog even inspecteren en hij zag dat het goed was.


Als het ook maar een moment rustig weer is, ik bedoel eigenlijk, als het niet te hard waait, komen de ballonnen over varen. Toch vind ik dit onder de huidige weersomstandigheden linke soep, want let eens op de dreigende bewolking. Hier kan onherroepelijk een hoop wind uitkomen en dan hang je daar in je mandje.


Dat er aan mij geen meteorologisch wonder verloren is gegaan, wordt wel duidelijk als we een uur later op deze zonsondergang worden getrakteerd. Terwijl de wind heerlijk lag te rusten op een voor hem/haar fijne plek en zich ook niet meldt.


Nu wil ik niet direct zeggen dat ik er nu gekleurd op sta, want ik heb weer andere, zij het bescheiden, goede eigenschappen. Dit paard daarentegen staat er zeker gekleurd op, dat we tegenkwamen op één van onze fietstochten. Het dier zal ooit wel in een processie hebben meegelopen (???) waarvan ze hier een heleboel hebben. Daar zijn Katholieken meesters in, om een aanleiding te vinden om een feestje te vieren.