vrijdag 7 juni 2024

Grensheuvel 5

Het gaat vandaag, met de bus, naar Maastricht. Dit geeft altijd weer een gevoel van gemak, want we kunnen pal tegenover de camping, halte Mheerelindje, instappen. Uitstappen is midden in het centrum van Maastricht en de tocht voert ons door het Zuid-Limburgse landschap. 

Het is druk op de Sint Servaasbrug, die omhoog gaat terwijl wij erop staan, gek gevoel. We drinken een heerlijk kop koffie op het terras van 't Piepenhoes aan de boorden van de Maas. Tenminste, dat hopen we. Ik steek mijn vinger op, nee niet de middelvinger, naar de serveerster. Puffend en steunend draait ze zich om en komt naar ons tafeltje. Ik doe mijn mond open om te bestellen, als zij met een "statement" komt. "Het is druk en er is te weinig personeel, dus kan alles iets langer duren dan normaal" zegt ze met een pijnlijk gezicht. "Wij hebben alle tijd, dus doe rustig aan." Nou, dat laatste doet ze, want we zien haar niet weer terug op het terras.


Na de koffie gaat het richting de markt, waarbij we, tot mijn verbazing, de Bijenkorf overslaan. Maar dat halen we later ruimschoots weer in.

Op het hoekje van de Kleine Staat en de Grote Staat, richting het Vrijthof, zit een dame een zandsculptuur de fabriceren, erg knap. Dit is zo'n beetje de 10e foto, want steeds passeren er winkelende mensen voor mijn lens. Het is trouwens een hond, die sculptuur dan.

In de Nieuwstraat stuit ik op een wel heel aparte winkel: De Rubber Duck Store. Een winkel die uitsluitend bestaat uit badeendjes, duizenden soorten en maten.


Waar je ook kijkt, badeend, na badeend en ik vraag mij in alle gemoede af "is hier überhaupt droog brood mee te verdienen?" Kennelijk wel, want er schijnt ook "eendje" te zijn in Amsterdam.

Kris kras over de markt en wat daar het meeste opvalt zijn de de vele kramen met stoffen. De één met een nog betere aanbieding dan de ander. Het loopt tegen 12 uur, dus hoogste tijd voor een versnapering in de vorm van een bakje kibbeling. Wat kan dat toch heerlijk zijn. Dan is het tijd om de Albert Heijn op te zoeken, voor de benodigde inkopen.

In de bus check ik nog even onze activiteit. 

Mijn moeder zou wel zeggen, "Mien voeten jubelen het Wilhelmus."