Vanmorgen beginnen ons beider telefoon te piepen. Verbaasd over zoveel activiteit grijpen we tegelijkertijd ons mobiele apparaat. "Vertrek Oliva" luidt de boodschap. Inderdaad, vandaag zouden we van Rio Mar naar Benidorm verhuizen, om op camping Villa Sol een maandje door te brengen. Tja,..... het liep allemaal een beetje anders.
Als je deze beelden ziet van "onze" boulevard in Benidorm, die we zo goed kennen, begint je hart een beetje te huilen. Toeristen hebben plaatsgemaakt voor patrouillerende militairen en deze anders zo gezellige boulevard is omgetoverd in een soort "Warzone".
De humor hebben ze kennelijk in Benidorm nog niet helemaal verloren, want het volgende bericht komt daar vandaan.
"Benidorm gaat stoplichten aanbrengen in de trottoirs."
Na de grote opschriften speciaal voor de Engelse toerist "Look Left" op de straat, gaat Benidorm nu ook stoplichten aanbrengen op de trottoirs.
Deze zogenaamde "balizas semaforicas" moeten voetgangers, die op hun telefoontje bezig zijn, opmerkzaam maken op het rode stoplicht.
(Ikzelf houd het nog even op een 1 aprilgrap).
Hier in Nederland gaat het leven in een verplicht vrijwillige quarantaine verder.
Zo ben ik alweer een paar dagen bezig om enige ontvangst via de satellietschotel binnen te krijgen. Vermoedelijk heeft iemand de schotel, bij het over de schutting klimmen, als rekstok uitgeprobeerd. Het apparaat is helemaal los gekomen van de muur en daardoor compleet naast de satelliet komen te staan. Ik vermoed dit, want alle "sporen" wijzen daarop. Zo is het gaas, om de katten tegen te houden, volledig in getrapt en misschien nog wel erger, is schutting tussen ons in, volledig uit het lood getrokken, met wellicht een gebroken paal.
De logeerkamer is omgetoverd tot een soort van uitdragerij, waarbij alle spullen, maar vooral kleding, weer een plaatsje in huis moeten krijgen. Bij deze aanblik zakt mij de moed al in de schoenen, maar Hoof-kledingkasten draait hier haar hand niet voor om. Nu is er nog enige tijd, want de komende weken, misschien wel maanden, zal er geen loge gebruik kunnen willen maken van ons logeerbed.
Want ja, Opa en Oma zitten in de risicogroep, nietwaar?
Als je deze beelden ziet van "onze" boulevard in Benidorm, die we zo goed kennen, begint je hart een beetje te huilen. Toeristen hebben plaatsgemaakt voor patrouillerende militairen en deze anders zo gezellige boulevard is omgetoverd in een soort "Warzone".
De humor hebben ze kennelijk in Benidorm nog niet helemaal verloren, want het volgende bericht komt daar vandaan.
"Benidorm gaat stoplichten aanbrengen in de trottoirs."
Na de grote opschriften speciaal voor de Engelse toerist "Look Left" op de straat, gaat Benidorm nu ook stoplichten aanbrengen op de trottoirs.
Deze zogenaamde "balizas semaforicas" moeten voetgangers, die op hun telefoontje bezig zijn, opmerkzaam maken op het rode stoplicht.
(Ikzelf houd het nog even op een 1 aprilgrap).
Hier in Nederland gaat het leven in een verplicht vrijwillige quarantaine verder.
Zo ben ik alweer een paar dagen bezig om enige ontvangst via de satellietschotel binnen te krijgen. Vermoedelijk heeft iemand de schotel, bij het over de schutting klimmen, als rekstok uitgeprobeerd. Het apparaat is helemaal los gekomen van de muur en daardoor compleet naast de satelliet komen te staan. Ik vermoed dit, want alle "sporen" wijzen daarop. Zo is het gaas, om de katten tegen te houden, volledig in getrapt en misschien nog wel erger, is schutting tussen ons in, volledig uit het lood getrokken, met wellicht een gebroken paal.
De logeerkamer is omgetoverd tot een soort van uitdragerij, waarbij alle spullen, maar vooral kleding, weer een plaatsje in huis moeten krijgen. Bij deze aanblik zakt mij de moed al in de schoenen, maar Hoof-kledingkasten draait hier haar hand niet voor om. Nu is er nog enige tijd, want de komende weken, misschien wel maanden, zal er geen loge gebruik kunnen willen maken van ons logeerbed.
Want ja, Opa en Oma zitten in de risicogroep, nietwaar?