Ja, inderdaad we zitten in Capmany, zo'n slordige 600 km naar het Noorden. Want gisteren is de kogel door de kerk gegaan, we gaan naar huis. Vandaag was de bedoeling om de boel op en in te ruimen, tent, stoelen etcetera. Vannacht, om 4 uur, komt Hoofd-route met een nieuw voorstel: "we ruimen vandaag op en rijden vandaag naar camping 3 Estrellas bij Barcelona".
Om half acht staan we, zonder wekker, al naast het bed en wordt er ontbeten. Dan gaat de boel plat en alles wordt in de camper gestopt. Eerst maar eens bellen met de camping. Nou, na veel 5en en 6en en een hoop Spaans via de telefoon, roep ik de hulp in van een Spaanstalige. Die is kort in haar bevinding, als ze zelf even belt: "Ze zijn dicht!"
Ik bel nog 4 campings, waarbij de laatste mij te kennen geeft om maar te stoppen met deze exercitie, want "alles" is dicht. We vertrekken ondanks dat rond 12.00 uur
Ik zal een lang verhaal kort houden, maar we veranderen 4 keer van een voorgenomen plan. Uiteindelijk komt het besluit we gaan naar Capmany, "want daar kun je voor de camping staan".
Onderweg, tijdens het tanken, klampt ons een Duitse mevrouw aan. "Waar wij naartoe gaan", is de vraag.
Als we wegrijden komen ze achter ons aan. Maar bij de Tolpoorten raken ze achterop, want wij kunnen doorrijden, zij niet. Maar het lukt hen toch iedere keer weer ons bij te halen.
Echter de camping in Capmany is ook gesloten, met een enorm hek voor de parkeerplaats. Wij rijden, vlak voor het donker, een stukje verder en stuiten op een hele zooi overnachters met caravans en campers, zo in de berm.
Hier in Capmany zijn onze volgers ons zeer dankbaar en ontdekken wij dat deze oudjes, zonder navigatie door Spanje en Frankrijk rondrijden.
Vandaag geen foto's want het Internet is hier zeer slecht.
Om half acht staan we, zonder wekker, al naast het bed en wordt er ontbeten. Dan gaat de boel plat en alles wordt in de camper gestopt. Eerst maar eens bellen met de camping. Nou, na veel 5en en 6en en een hoop Spaans via de telefoon, roep ik de hulp in van een Spaanstalige. Die is kort in haar bevinding, als ze zelf even belt: "Ze zijn dicht!"
Ik bel nog 4 campings, waarbij de laatste mij te kennen geeft om maar te stoppen met deze exercitie, want "alles" is dicht. We vertrekken ondanks dat rond 12.00 uur
Ik zal een lang verhaal kort houden, maar we veranderen 4 keer van een voorgenomen plan. Uiteindelijk komt het besluit we gaan naar Capmany, "want daar kun je voor de camping staan".
Onderweg, tijdens het tanken, klampt ons een Duitse mevrouw aan. "Waar wij naartoe gaan", is de vraag.
Als we wegrijden komen ze achter ons aan. Maar bij de Tolpoorten raken ze achterop, want wij kunnen doorrijden, zij niet. Maar het lukt hen toch iedere keer weer ons bij te halen.
Echter de camping in Capmany is ook gesloten, met een enorm hek voor de parkeerplaats. Wij rijden, vlak voor het donker, een stukje verder en stuiten op een hele zooi overnachters met caravans en campers, zo in de berm.
Hier in Capmany zijn onze volgers ons zeer dankbaar en ontdekken wij dat deze oudjes, zonder navigatie door Spanje en Frankrijk rondrijden.
Vandaag geen foto's want het Internet is hier zeer slecht.
