Het zal niet een al te lang verhaal worden. Want om eerlijk te zijn, moet ik me uit bed sleuren. Kennelijk was ik niet goed genoeg voorbereid op de frisse wind van gisteren en heb een verkoudheid opgelopen. Alles zit snot-dicht en de spieren piepen nog steeds het Wilhelmus.
Vanmorgen, in alle vroegte, staat Hoofd-was alweer naast het bed om de was te doen. Ze werpt nog even een fotografische blik op het strand en geniet van de prachtige zonsopkomst.
Kijk, haar favoriet is de zonsondergang, maar dit mag er ook zijn. Het is al zo helder dat de rotsformatie bij Calpe, 50 kilometer verderop, te zien is.
Als de zon iets hoger klimt, worden de kleuren misschien nog wel mooier.
Rond 2 uur verdwijnt de zon achter de bewolking en trekt de wind een beetje aan. Ondanks dat kun je nog rustig in het Eva kostuum op het strand liggen.
In mijn bed koelt het ietsje af, maar even later staat de zon weer recht op de camper en kan ik de zaak weer lekker uitzweten.
Vanmorgen, in alle vroegte, staat Hoofd-was alweer naast het bed om de was te doen. Ze werpt nog even een fotografische blik op het strand en geniet van de prachtige zonsopkomst.
In mijn bed koelt het ietsje af, maar even later staat de zon weer recht op de camper en kan ik de zaak weer lekker uitzweten.
