Door de sluier, die onze onbevangenheid op de achtergrond drukte, is weer een zonnestraaltje gekomen.
Na het eten, waarbij we overigens ook onze Duitse vriend Folker hebben uitgenodigd, wegen wij de voor- en nadelen tegen elkaar af, van vertrekken of blijven.
Vanmorgen bellen we met de camping Villa Sol in Benidorm. Daar zijn het restaurant en het zwembad reeds, op last van de regering, afgesloten. De camping blijft nog open maar, voor zover de juffrouw aan de telefoon weet, kan er ieder uur iets aan deze situatie veranderen. Ook bellen we Riky en Theo in Benidorm, om van hen de toestand aldaar te ervaren. Het blijkt, dat ons eventuele ochtend kopje koffie, aan de boulevard, niet meer mogelijk is. Alle restaurants en eetgelegenheden aan de boulevard zijn gesloten. Dit sterkt ons in de beslissing om ons verblijf in Benidorm te gaan annuleren.
De berichtenstroom is niet aflatend. Zo weet iedereen wel weer iets nieuws te melden. Het blijkt dat de meeste campings naar het Noorden en langs de kust al zijn gesloten.
Wij bellen maar even met de, voor ons, meest Zuidelijke camping in Frankrijk. Daar krijgen we de melding, dat ze nog steeds open zijn, maar voor hoe lang is maar de vraag.
De kans bestaat, dat we halverwege onze reis naar het Noorden ergens blijven steken en voor ons gevoel "ben je dan nog verder van huis". Nu is het hier in Spanje nog steeds mooi weer en zijn en/of worden we goed verzorgd door de
buren om ons heen.
Zo bracht de ene buur ons vanmorgen een vers brood en heeft een andere buur onze watervoorziening weer aangevuld. Je moet er overigens wel vroeg bij zijn, want anders zijn ook hier de schappen leeg.
Om die reden denken we ook dat onze buurman agua con gas, water met prik, voor ons heeft meegenomen, naast een 8 liter agua mnuerte (water zonder prik). Hoofd-water is helemaal blij met deze 6 x 1.5 liter prik. Totdat..... de buurman erachter komt, dat hij ons de verkeerde flessen heeft gebracht en dezen graag wil omruilen. De fles die we al uit de verpakking hebben gehaald, mogen we houden, want stel je voor dat we daar al uit gedronken zouden hebben.
Alhoewel onze buurtjes schande spreken van het hamstergedrag van de Spanjaarden, ontdek ik in de achterbak van hun auto deze voorraad toiletpapier.
Ik weet nu trouwens ook waarom iedereen toiletpapier hamstert.
"Als één iemand hoest, schijten 10 omstanders in hun broek".
Na het eten, waarbij we overigens ook onze Duitse vriend Folker hebben uitgenodigd, wegen wij de voor- en nadelen tegen elkaar af, van vertrekken of blijven.
Vanmorgen bellen we met de camping Villa Sol in Benidorm. Daar zijn het restaurant en het zwembad reeds, op last van de regering, afgesloten. De camping blijft nog open maar, voor zover de juffrouw aan de telefoon weet, kan er ieder uur iets aan deze situatie veranderen. Ook bellen we Riky en Theo in Benidorm, om van hen de toestand aldaar te ervaren. Het blijkt, dat ons eventuele ochtend kopje koffie, aan de boulevard, niet meer mogelijk is. Alle restaurants en eetgelegenheden aan de boulevard zijn gesloten. Dit sterkt ons in de beslissing om ons verblijf in Benidorm te gaan annuleren.
De berichtenstroom is niet aflatend. Zo weet iedereen wel weer iets nieuws te melden. Het blijkt dat de meeste campings naar het Noorden en langs de kust al zijn gesloten.
Wij bellen maar even met de, voor ons, meest Zuidelijke camping in Frankrijk. Daar krijgen we de melding, dat ze nog steeds open zijn, maar voor hoe lang is maar de vraag.
De kans bestaat, dat we halverwege onze reis naar het Noorden ergens blijven steken en voor ons gevoel "ben je dan nog verder van huis". Nu is het hier in Spanje nog steeds mooi weer en zijn en/of worden we goed verzorgd door de
buren om ons heen.
Zo bracht de ene buur ons vanmorgen een vers brood en heeft een andere buur onze watervoorziening weer aangevuld. Je moet er overigens wel vroeg bij zijn, want anders zijn ook hier de schappen leeg.
Ik weet nu trouwens ook waarom iedereen toiletpapier hamstert.
"Als één iemand hoest, schijten 10 omstanders in hun broek".
