Net als gisteren kun we de hele dag in het in het zonnetje zitten, waarbij de bewolking soms spelbreker is. Niet dat het dan uitgesproken slecht is, maar als de zon achter de wolken verdwijnt, daalt ook de behoefte om in je “interlockje” buiten te gaan zitten. Natuurlijk zijn er van die zogenaamde “Diehards” (volhouders) die tot aan zonsondergang, gehuld in winterkleding, buiten blijven zitten. Sommigen zetten zelfs een elektrische verwarming buiten, om het zo lang mogelijk vol te houden. Vaak zijn dit dezelfde mensen, die bij de eerste verwachting van zon, in hun korte mouwtjes en navenante (overeenkomstige) broeken lopen. Het is maar wat je hobby is, nietwaar?
Kon ik gisteren nog een kleine Oranje link verzinnen, nu moet ik me toch echt overgeven aan het idee, dat de medaillestroom even stokt.
De Noor Lorentzen pakt de leiding op de 500 meter! Hij rijdt een olympisch record van 34,41 en verslaat Ronald Mulder in een direct duel. Mulder staat met 34,83 voorlopig vijfde.
Gistermiddag klinken er nostalgische geluiden vanaf het terras van het restaurant. Achtereenvolgens komen Bright eyes van Art Garfunkel, John Lennon’s Imagine en de Beatles Let it be, langs. Aan het repertoire te horen en niet te vergeten de aarzelende zang en drums, zijn het artiesten die aardig op leeftijd zijn. Mijn fotografe wordt nieuwsgierig en neemt deze foto van de “oude knarren”. Het voor het overgrootste deel van de Engelsen zingen de hits uit de 70er jaren lustig mee. Zo kunnen we nog genieten van de “vertolkingen” van ABBA’s - Dancing queen, de Rolling Stones hun Angie en mag natuurlijk de Eagels met Hotel California niet ontbreken. Ik doe er misschien een beetje laatdunkend over, maar eigenlijk is het reuze gezellig, zo in het zonnetje en de muziek op de achtergrond.