Benicasim 21

Ik weet niet of de was doen verslavend werkt op vrouwen, maar op deze zondagochtend word ik wederom het bed uit getimmerd, omdat het “beddengoed” in de was moet. Nu valt dat timmeren natuurlijk wel mee, maar Timmer speelt vandaag een bijzondere rol, maar daarover later.

De was wordt in een recordtijd gedaan en voor ik het weet hangt het alweer op de lijn. “Kom op, we gaan zwemmen” is de boodschap van Hoofd-was, en even later liggen we in het krappe bad. We zwemmen nog geen 10 minuten en er melden zich 6 anderen, die ook willen zwemmen. Neem van mij aan, het is een klein zwembadje dat bij 4 personen, die baantjes willen trekken, al redelijk gevuld is. Met 8 is het werkelijk ondoenlijk en als ik ga douchen en nog even sta te kijken, zie ik mensen op de kop van het pierenbadje op hun buurt wachten om een baantje van 8 meter te mogen zwemmen. Waanzin!

De 500 meter voor vrouwen staat op het programma, met de kanonnen de Japanse  Kodaira en de Zuid-Koreaanse Lee Sang-hwa. Jorien ter Mors rijdt een mooie tijd maar als Kodaira 36,95 aflevert, is het gedaan met de kans op Nederlands succes, zou je zeggen. Maar een beetje chauvinisme kan nooit kwaad, toch?

Kijk, de Japande Kodaira wint goud, heersend Olympisch kampioen Lee Sang-hwa wint zilver en de Tsjechische Karolina Erbanová wint brons.

“Onze” Marianne Timmer was tussen 2014 en 2016 trainster van Kodaira en ook van Karolina Erbanová in de Continu ploeg. Beiden woonden destijds in Friesland en hebben in die periode een aardig woordje Nederlands geleerd.

Zit hier een Oranje tintje aan, of niet? Ik doe het ermee!

In het zonnetje is het heerlijk, dus ik zit mezelf al te verheugen op een heerlijk witbiertje, maar het is nog wat vroeg. Plotsklaps klinkt het commando: “we gaan nog even op de boulevard kijken. Dat betekent “fysiek”omkleden en “mentaal” mijn biertje uitstellen. De wind is fris, maar met het zonnetje erbij is het heerlijk. Ik ontdek, aan het eind van de boulevard, twee stoeltjes om even te genieten van het uitzicht. Als we even zitten, zegt Hoofd fotografie: “zou het niet leuk zijn even een foto van ons tweeën te maken?”

Kijk, zoiets werkt met de “zelfontspanner” op het toestel, maar dat is alweer een hele tijd geleden dat ik heb uitgezocht hoe zoiets werkt. Hierboven het resultaat van één van de vele pogingen. Ik zal u de andere pogingen besparen, maar als ik eindelijk de goede instellingen heb gevonden……. zit ik half met mijn hoofd in de schaduw van de paal, rechts op de foto.

Dus kiezen we maar voor deze “ontspannen” pose. O, ja, de Tilly hoed is een preventieve maatregel tegen huidkanker. Daarbij dunt mijn haar steeds meer uit en de hoed heeft een sterk UV filter.

Hasta mañana….