Om 8 uur laat ik de wekker afgaan, om maar niets te hoeven missen van de 5 km in PyeongChang. Lekker in bed liggend, terwijl de camper op temperatuur komt, want ja, we hebben ook een TV bij ons bed. Maar als we zien dat Sven pas om kwart voor tien rijdt, wordt eerst van het ontbijt genoten.
“Sven Kramer amplía su leyenda con otro oro en 5000 metros” zal Mundo Deportivo, een Spaanse krant, rond 10.00 uur melden.
Oftewel: “Sven Kramer breidt zijn legende uit met nog eens goud op 5000 meter”. Hij wordt de eerste man die drie opeenvolgende Olympische gouden partijen wint in hetzelfde evenement in deze sport. Dat ook nog eens in een nieuw Olympisch record van 6: 09.76.
Aansluitend en tijdens de koffie genieten we nog even van de medaille uitreiking van de 3000 meter dames en Sjinkie Knegt voor zijn 1500 meter Shorttrack zilver en de dag kan niet meer stuk.
Het belooft vandaag lekker weer te worden, dus nemen we ons voor om even naar Oropesa te fietsen.
Vlak voordat we de “Via Verde” (groene weg) op willen fietsen worden we tegengehouden. Politie en aanverwante belangrijke mensen melden ons dat we uiterst ‘links’ moeten houden.
Wat blijkt, er is een Cross Country rit aan de gang en daarbij is het, toch al smalle, fietspad in tweeën gedeeld doormiddel van gekleurde pionnen. Maar als van de andere kant ook nog eens groepen ‘normale’ club wielrenners, die hun oefenrondjes draaien, uit tegenovergestelde richting aankomen, wordt het een stuk minder gezellig.
Maar de uitzichten blijven prachtig en het is en blijft genieten deze route te rijden, ondanks de hordes wielrenners. Het gekke is dat de crossers, die in de wedstrijd zitten, accepteren dat ook anderen gebruik maken van de route, terwijl de wielrenners hun plek al schreeuwend opeisen.
In Oropesa is de weg ook in tweeën gedeeld en dat levert toch wel een probleempje op, als een ambulance een gewonde renner, langs de smalle weg, naar het ziekenhuis moet brengen.
Intussen geniet vrouwlief van het prachtige uitzicht en gaat de hectiek volledig aan haar voorbij.
