Tarifa
De terugreis
We hebben weer stroom, dat wil zeggen dat de gehele dag er in geheel Tarifa geen stroom was. Hierdoor zijn alle verbindingen weg gevallen en dus ook geen internet.
's Morgens om 8 uur vertrekken we vanaf Chefchaouen voor een reis van 130 km. Er ontstaan nog weer discussies over welke route te nemen, maar wij hebben ons plan al getrokken en vertrekken op tijd. Onderweg genieten we nog een laatste keer van dit prachtige land met hun vriendelijke mensen. Hier in het Rif gebied, wat ook wel de achterbuurt van Marokko wordt genoemd, kom je wel jonge knapen tegen die hun middelvinger opsteken, of meisjes die hun tong uitsteken, maar kwade zin of bedoelingen hebben ze niet.
De brem staat hier al prachtig in bloei, O ja, deze foto's worden door Ali uit een rijdende camper genomen en iedere keer verbaas ik me over de kwaliteit. Door de vele gaten in de weg, of afgebrokkelde zijkanten slingeren we soms vervaarlijk, en toch nog onderwerpen op de foto krijgen is dan een hele toer.
Het heeft hier de afgelopen dagen heel veel geregend en hierdoor is er heel veel water vanuit het Rif gebergte naar beneden komen stromen. Dit heeft op sommige plaatsen geleid tot grondverschuivingen die de weg soms geheel, soms gedeeltelijk versperren. Hier en daar overstroomt het anders zo droge land en ontstaan er zeer snel stromende rivieren.
In het uitgebreide haven gebied leid ik een aantal camperaars nog even langs de toeristische route, m.a.w. ik raak de weg kwijt en moet een heel eind omrijden.
Het circus wat douane heet kan beginnen, kaartjes afgeven, uitstappen, paspoort controle, kaartjes weer ophalen, verder rijden, uitstappen etc. etc.
De camper wordt zelfs met een gigantisch scan apparaat onderzocht en als ik een foto van het spektakel wil nemen wordt ik bijkans gevierendeeld. Ik bied mijn excuses aan voor de poging en stop het fotoapparaat weer weg.
Eindelijk aan boord en het afscheid van Afrika wordt voelbaar.
Na een uur komt Europa alweer dichterbij.
's Avonds is er in het restaurant een emotioneel afscheid. 40 dagen je lief en leed delen geeft, hoe dan ook, een band.
Onze reis door Marokko is ten einde. Het was een enerverende reis.
De terugreis
We hebben weer stroom, dat wil zeggen dat de gehele dag er in geheel Tarifa geen stroom was. Hierdoor zijn alle verbindingen weg gevallen en dus ook geen internet.
's Morgens om 8 uur vertrekken we vanaf Chefchaouen voor een reis van 130 km. Er ontstaan nog weer discussies over welke route te nemen, maar wij hebben ons plan al getrokken en vertrekken op tijd. Onderweg genieten we nog een laatste keer van dit prachtige land met hun vriendelijke mensen. Hier in het Rif gebied, wat ook wel de achterbuurt van Marokko wordt genoemd, kom je wel jonge knapen tegen die hun middelvinger opsteken, of meisjes die hun tong uitsteken, maar kwade zin of bedoelingen hebben ze niet.
De brem staat hier al prachtig in bloei, O ja, deze foto's worden door Ali uit een rijdende camper genomen en iedere keer verbaas ik me over de kwaliteit. Door de vele gaten in de weg, of afgebrokkelde zijkanten slingeren we soms vervaarlijk, en toch nog onderwerpen op de foto krijgen is dan een hele toer.
In het uitgebreide haven gebied leid ik een aantal camperaars nog even langs de toeristische route, m.a.w. ik raak de weg kwijt en moet een heel eind omrijden.
Het circus wat douane heet kan beginnen, kaartjes afgeven, uitstappen, paspoort controle, kaartjes weer ophalen, verder rijden, uitstappen etc. etc.
De camper wordt zelfs met een gigantisch scan apparaat onderzocht en als ik een foto van het spektakel wil nemen wordt ik bijkans gevierendeeld. Ik bied mijn excuses aan voor de poging en stop het fotoapparaat weer weg.
Eindelijk aan boord en het afscheid van Afrika wordt voelbaar.
Na een uur komt Europa alweer dichterbij.
's Avonds is er in het restaurant een emotioneel afscheid. 40 dagen je lief en leed delen geeft, hoe dan ook, een band.
Onze reis door Marokko is ten einde. Het was een enerverende reis.
