Lagos (Valverde)
De bus van 9.45 u. wordt genomen richting Lagos. 2 Franse echtparen volgen ons voorbeeld, maar als de bus 1 minuut na het vertrek tijdstip op het lijstje nog niet is gearriveerd, raken ze in paniek.
Als dan ook nog een lijn 4 de andere kant opgaat is het span helemaal van god los. Tjonge, je denkt toch dat Fransen wel wat gewend zijn.
Ik vermaak me met het maken van foto's van Manolito. Dit is een papegaai die we al een aantal keren hebben gehoord en de mooiste melodieën fluit en nu over ons heen vliegt en op een muurtje blijft zitten.
Oke, slechte foto, Ali kan het beter
Lagos is een heel mooi stadje met een enorme jachthaven en een kleine vluchthaven.
Waar de resten van de oude verdedigings--werken nog duidelijk te zien zijn.
Even terug zijn de nieuwere in ere herstelde stadsmuren, die ter verdediging tegen de Moren zijn opgetrokken. De muren hebben nog Afrikaanse invloeden.
Lagos heeft lieflijke kleine zandstrandjes, waar je jezelf in een Bounty film waant, maar dan met de mooie stad op loopafstand.
O ja, nog even een puntje van kritiek: ik krijg hier in een "Coffee Shop", want zo durven ze zichzelf te noemen, de slechtste espresso ooit geserveerd.
Ik neem 1 slokje van de dubbele espresso en weet genoeg, koffie zonder melk!
Na een hele tijd, Ali heeft haar sinaasappelsap al lange tijd op, kijkt de ober verbaast in mijn nog volle kopje, want hij wil nog wel 1tje verkopen, nietwaar.
"No espresso" probeert Ali nog.
Hij brengt een nieuwe en mompelt iets over "het apparaat" na 1 nipje weet ik genoeg. 'Betalen en aftaaien' de ober in opperste wanhoop achterlatend.
Als we weglopen hoor ik in de bar nog een heftige discussie ontstaan.
Ik heb mezelf een nieuwe polaroid zonnebril aan laten meten. Die van mij is gesneuveld tijdens het uittrekken van een overhemd, nog wel geplakt, maar dat is niet helemaal gelukt. €20,- en ik ben weer het heertje.
Op deze foto is te zien hoeveel een slaaf in de 15e eeuw waard was.
Een kistje met graan, een kistje met pepertjes, een kistje met kokosnoten
Terwijl we heerlijk sardientjes en andere diverse vissoorten zitten te eten bij een geweldig restaurantje, worden we opgeschrikt door een heftig gekrijs, wat wij herkennen als van een meeuw. Even later verschijnt een enorme meeuw op een tafeltje achter ons.
De meeuw wordt echt agressief en probeert zelfs ons eten tot het zijne te maken. Dat gaat mij zelfs te ver en ik jaag hem weg, terwijl een Engelsman net op dat moment een foto wil maken van de meeuw terwijl hij ons aanvalt.
Grappig is dat de Engelsman boos wordt omdat ik zijn foto heb verstiert.
Gelukkig bestaat er geen kans om deze foto te verstieren om jullie te herinneren aan het feit met welke mooie vrouw ik deze reis mag maken.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Tot ons grote verdriet krijgen wij zojuist het bericht dat Ali haar oud-collega
Riekje Glas vanmorgen om 7.30 uur is overleden.
Riekje was al een tijd ziek en leed aan longkanker en na een slepende ziekte, waarin de strijd altijd ongelijk blijft, heeft ze haar rust gevonden.
Wij wensen Johan en de kinderen veel sterkte met hun verlies.
We zullen je niet vergeten Riekje.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
De bus van 9.45 u. wordt genomen richting Lagos. 2 Franse echtparen volgen ons voorbeeld, maar als de bus 1 minuut na het vertrek tijdstip op het lijstje nog niet is gearriveerd, raken ze in paniek.
Als dan ook nog een lijn 4 de andere kant opgaat is het span helemaal van god los. Tjonge, je denkt toch dat Fransen wel wat gewend zijn.
Ik vermaak me met het maken van foto's van Manolito. Dit is een papegaai die we al een aantal keren hebben gehoord en de mooiste melodieën fluit en nu over ons heen vliegt en op een muurtje blijft zitten.
Lagos is een heel mooi stadje met een enorme jachthaven en een kleine vluchthaven.
Even terug zijn de nieuwere in ere herstelde stadsmuren, die ter verdediging tegen de Moren zijn opgetrokken. De muren hebben nog Afrikaanse invloeden.
Lagos heeft lieflijke kleine zandstrandjes, waar je jezelf in een Bounty film waant, maar dan met de mooie stad op loopafstand.
O ja, nog even een puntje van kritiek: ik krijg hier in een "Coffee Shop", want zo durven ze zichzelf te noemen, de slechtste espresso ooit geserveerd.
Ik neem 1 slokje van de dubbele espresso en weet genoeg, koffie zonder melk!
Na een hele tijd, Ali heeft haar sinaasappelsap al lange tijd op, kijkt de ober verbaast in mijn nog volle kopje, want hij wil nog wel 1tje verkopen, nietwaar.
"No espresso" probeert Ali nog.
Hij brengt een nieuwe en mompelt iets over "het apparaat" na 1 nipje weet ik genoeg. 'Betalen en aftaaien' de ober in opperste wanhoop achterlatend.
Als we weglopen hoor ik in de bar nog een heftige discussie ontstaan.
Ik heb mezelf een nieuwe polaroid zonnebril aan laten meten. Die van mij is gesneuveld tijdens het uittrekken van een overhemd, nog wel geplakt, maar dat is niet helemaal gelukt. €20,- en ik ben weer het heertje.
Een kistje met graan, een kistje met pepertjes, een kistje met kokosnoten
Terwijl we heerlijk sardientjes en andere diverse vissoorten zitten te eten bij een geweldig restaurantje, worden we opgeschrikt door een heftig gekrijs, wat wij herkennen als van een meeuw. Even later verschijnt een enorme meeuw op een tafeltje achter ons.
Grappig is dat de Engelsman boos wordt omdat ik zijn foto heb verstiert.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Tot ons grote verdriet krijgen wij zojuist het bericht dat Ali haar oud-collega
Riekje Glas vanmorgen om 7.30 uur is overleden.
Riekje was al een tijd ziek en leed aan longkanker en na een slepende ziekte, waarin de strijd altijd ongelijk blijft, heeft ze haar rust gevonden.
Wij wensen Johan en de kinderen veel sterkte met hun verlies.
We zullen je niet vergeten Riekje.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
