Het proefslapen, met twee kleinkinderen tegelijkertijd, is voortreffelijk gegaan. Geen wanklank gehoord. Alleen werd het de jongste kleindochter even teveel, toen zowel pappa verdween om de jongste kleinzoon naar school te brengen en tot overmaat van ramp ook mamma nog eens de hond ging uitlaten. Kijk, er zijn grenzen aan het incasseringsvermogen van een kind van 3 jaar.
De nacht op de camping van Gasselte gaat niet door. Nadat we hebben besproken voor de zomervakantie met de kleinkinderen, lijken de vooruitzichten voor wat betreft het weer niet echt denderend, dus op naar huis.
Van de drukte, die we de komende maand wel verwachten, is nu totaal geen sprake. De schoolvakanties zijn laat dit jaar.
Het is drukkend warm en het heen en weer en op en neer rennen met tassen valt niet mee. Aansluitend de administratie oftewel post bijwerken, dan nog de televisie weer aan de praat zien te krijgen en we zijn weer helemaal gesetteld. Nou, ik ben weer gesetteld. Mijn hoofd techniek zet de wasmachine aan het werk en dan is ook zij aan een borrel toe.
Nog één heugelijk feit. Ik ging, begin januari, op pad met een gewicht van iets onder de 100 kilo, nadat ik 15 kilo was afgevallen. Ondanks het goede leven onderweg en ik van alle geneugten heb mogen proeven, is mijn gewicht bij terugkomst……. ta ta ta taaaaat 98 kilo.
Ik zeg “goe gedoan meisie”, want laten we wel wezen, een goede kok en stok achter de deur doet wonderen.