Gisteravond horen we heel even het onweer langskomen en begint het zachtjes te regenen.
Als mijn fotografe, vanochtend, bij de receptie langs gaat voor een fietskaart, ziet ze een enorme tak die van de boom is gebroken. Haar kennersoog ziet onmiddellijk dat dit niet het gevolg is van een bliksem inslag, maar langdurig inwateren van de afgebroken tak, die bovenin daardoor bruin en verrot is geraakt.
De op kaart aangegeven route is ruim 50 kilometer en dat is niet echt een optie, dus wordt het experimenteren. Dit betekent zoveel als, om de 500 meter op de kaart kijken.
Hier en daar wordt de klim, voor sommigen van ons, iets teveel wat bij Mink de uitroep ontlokt “Hast do him yn de achterut?” De humor ligt op straat, mensen.
Nu blijkt de hele rijtoer, voor weer een ander, een ware “Kruistocht” te zijn, getuige de ‘volgende opnames.
Als dan ook nog deze kerk wordt ontdekt, is ze helemaal verloren en komen de latente geloofsovertuigingen in alle hevigheid naar boven.
Daar helpt geen kruis of organist meer aan.
Ruim 32 kilometer, berg op berg af, wind mee wind tegen, is geen sinecure. Dus is bij terugkomst een biertje/wijntje wel op zijn of haar plaats.
Tot zover deze bloemlezing van een mooie, maar vermoeiende middag.
