De heftige televisie beelden, van dezer dagen, brengen herinneringen van de afgelopen jaren naar boven.
In 2013 reizen we, vanuit Marokko, door Portugal. Onder andere brengen wij een bezoek aan een ex collega in Coimbra.
Nu zien we de afschuwelijke beelden uit diezelfde regio.
Deze mensen waren op de vlucht voor de vlammenzee, maar waren te laat. Er waren zondagavond 61 doden en 57 gewonden geteld, aantallen die nog kunnen stijgen. De verwoestende branden zijn een van de grootste rampen in de voorbije decennia in Portugal.
Zondagavond kijken we naar “De Neven van Eus”. Özcan Akyol is schrijver en gaat op bezoek bij zijn familie in Turkije. In deze aflevering is hij in de mooie plaats Kayseri.
Hij is nog geen minuut met zijn achternicht op het grote plein, waar ze loten verkoopt en wordt verjaagd door een horde agressieve Turken omdat hij 'een Europese hond' is.
In juni 2014 wandelen wij door het oude centrum van deze stad, als we een Baklava winkeltje ontdekken. Baklava is bladerdeeg met honing en heel zoet. We bestellen een stuk of 6 stukken, als de oude eigenaar in de winkel komt. Hij fluistert de, ons helpende, jongeman iets in het oor en tot onze verbijstering mogen we niet betalen. Als ik het goed begrijp, omdat wij de moeite hebben genomen zijn stad te bezoeken.
Wat kan er in 3 jaar toch veel veranderen.
Vandaag, als we inkopen gaan doen in Aalten, fietsen we langs een Joodse begraafplaats. “Op de terugweg wil ik daar even wat foto’s nemen”, aldus mijn activiteitenbegeleidster.
Ik blijf buiten het hek en lees vanaf daar het bord aan de gevel. Ik geef jullie ook even de tijd om het te lezen…………………………. Precies, ik heb diezelfde reactie! van 5701 tot 5705 !? Soms moet je de primaire gedachte even zijn of haar gang laten gaan, nietwaar? Want ja, Joden hebben een andere jaartelling! Voor hen is dit dezelfde periode, als wij met ‘40(1)-‘45 aanduiden. De oorlog dus! Kennelijk heeft Aalten een Joodse gemeenschap gehad en is deze begraafplaats daar een nalatenschap van.
Aalten en omgeving, absoluut een plaats om een terug te komen. Ik raad ook zeker “de Lansbulten” camping aan, want de vriendelijkheid van deze mensen is geweldig. Geen moeite is hen teveel om het de gast naar de zin te maken. Hierbij heb ik mijn reisgenote danig in de gaten moeten houden.
Morgen gaat het naar son nr.2 en zijn negotie in Valthe.
