Gisteravond, als de zon ondergaat, krijgen we een leuk beeld van onze camper.
Met zicht op het dak, waar nog net de satellietschotel te zien is.
Wat een, qua weer, bijzondere dag. Compleet bewolkt met een constante dreiging van een regenbui, terwijl er nog geen drup is gevallen. Ons eerste bezoek aan Aalten combineren we met het doen van de noodzakelijke boodschappen. Maar eerst een kopje, of liever gezegd een grote beker, cappuccino.
Historisch gezien schijnt Aalten al in de 6e eeuw een nederzetting te zijn geweest. Tenminste volgens archeologen die resten, uit die tijd, in het stadje hebben gevonden.
In de 2e Wereldoorlog is het stadje 3 keer getroffen door een bom, omdat de Engelsen hun bommen kwijt moesten, voordat ze de terugtocht konden aanvangen. Het eerste slachtoffer van de oorlog was, cynisch genoeg, een Rotterdams meisje dat in Aalten voor haar gezondheid bij een familie logeerde.
De hoofdstraat, in Aalten, is bijkans geblokkeerd door belangstellenden voor een demonstratie van de plaatselijke brandweer. Ze zoeken nieuwe collega’s, dus moet je aan de weg gaan timmeren. De demonstratie bestaat uit het bevrijden van een beknelde bestuurder in een personenauto. Ik vind het nogal indrukwekkend, terwijl er ook kinderen staan te kijken.
Op de terugweg naar de camping belanden we op een bospad waar we de weg even kwijt zijn. Maar de “Smartphone” brengt uitkomst en binnen de kortste keren zitten we weer op de “goede weg”.
