Laat ik, na de litanie van gisteren, maar eens beginnen met een positief plaatje van Klein Vink, want het kan daar natuurlijk heel mooi zijn. Als ik toch op de goede weg ben, vergeet ik maar even het Vodafone gesprek dat ik vanochtend om 8 uur had met een medewerker van Vodafone.
Om even voor negenen rijden we de camping af, op weg naar camping Lansbulten in Aalten. Aalten is een gemeente in het oosten van de provincie Gelderland en ligt pal tegen de Duitse grens.
Het is een kleine gemeente met veel grasland en bos en beslaat een kleine 100 km².
Maar voordat we daar komen, gaat het werkelijk dwars door het platteland van Duitsland. Onderweg doen we even een Duitse Lidl aan, om een paar Hefe Weitzen in te slaan, want ons zijn een paar warme dagen beloofd.
Wat hier, in het Westen van Duitsland, gevierd gaat worden is ons onduidelijk, maar het heeft zeker te maken met de Romeinse geschiedenis.
Als we Aalten binnenrijden komen we dit bakstenen kunstwerk tegen en we gaan er vast nog achter komen wat daar de betekenis van is. Zo te zien heeft het te maken met “Kannen en Kruiken”.
Aangekomen op de camping worden we welkom geheten door een aller charmantste jongeman en als ik de reactie, op hem, van hoofd inschrijving mag vertalen, blijven we hier minstens een week. Het plekje is idyllisch te noemen, al ziet het er vanaf hier niet zo uit.
Maar, pal achter ons, loopt dit kleine beekje, de Keizersbeek.
Oké, oké, hier het uitzicht vanuit ons raam. Trouwens, die roos zit op ons raam.
