Albert is een gemeente in het Franse departement Somme. De stad had erg te lijden tijdens de slag om de Somme in 1916.
Gistermiddag wandelen we “even” naar het centrum. De zon is verzengend heet en de wandeling is langer dan gedacht. Nu hadden we bij het binnenrijden de prachtige koepel op de “Notre Dame de Brebiers” oftewel de “The Basilica Albert” in de zon zien blinken en dat dwingt onweerstaanbaar tot een bezoek.
Bovenop de Basiliek staat de “Gouden Maagd” te pronken. Het is in 1897 op de toren geplaatst. 40.000 stuks bladgoud werden gebruikt om de maagd af te dekken. In de eerste wereldoorlog is de Basiliek hevig gebombardeerd. De volgende legende doet de ronde. In 1915 werd de maagd geraakt door een granaat en hing vervaarlijk op een zijde en de legende begon. “Als de maagd valt, is de oorlog voorbij”. Een foto van de beschadigde basiliek en haar hangend Mariabeeld werd als postkaart door soldaten de wereld rondgestuurd, wat bijdroeg tot haar wereldbekendheid. Het beeld viel naar beneden op 16 april 1918, de oorlog eindigde in november...
Eenmaal binnen moet ik even wennen, omdat ik niet kan bepalen of het mooi is of dat ik het protserig moet vinden. Ik kies voor het eerste, temeer dat uit alles blijkt dat het met liefde is gemaakt en eveneens getuigt van groot vakmanschap.
De constructie van het plafond alleen al, dwingt grote bewondering af.
Op de terugweg wandelen we langs het “Museum Somme 1916”, dat vlak naast de Basiliek Notre-Dame de Brebières staat.
Het museum toont het leven van de soldaten (zowel van de Duitsers als van de geallieerden) in de loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het geeft een beeld van de slag om de Somme, die in deze buurt plaatsvond.
Wij besluiten voor vandaag om een deel van de “Veloroute de la Memoire” te fietsen. Het is wederom erg warm, maar een rijwindje kan verkoeling brengen. Ontkomen aan de herdenking tekens lukt in deze streek niet. Zelfs replica’s van standbeelden, door soldaten gemaakt, kom je hier langs de weg tegen.
De fietsroute laat ons ook genieten van mooie doorkijkjes op een meertje dat veel wordt gebruikt door sportvissers.
In Authuille komen we de eerste van vele gezamenlijke graven tegen. Zoals hier van Korporaal E.H. Keeping, die op 6 mei 1916 sneuvelde en zeer velen met hem.
In Thiepval staat het indrukwekkende Nationale Frans-Britse Memorial. Op de lichte vlakken staan alle namen van de gevallenen. In het museum kijken we naar een relaas van de slag om de Somme van 1 Juli 1916 tot 21 november 1916. In totaal vielen er aan de kant van de geallieerden 600.000 man, aan de kant van de Duitsers vielen 465.000 man.
Ook hier liggen 73.367 Britse en Franse soldaten begraven.
Dan nog even over onze “Janny’s”, de klaproos die onze koffiekopjes sieren. De volgende legende doet hier de ronde. Het was een van de weinige planten die op het slagveld wilde groeien. Na een veldslag kleurde de witte bloem rood. Tegenwoordig is het een symbool voor de gesneuvelden.
Ik weet niet of er een causaal verband bestaat met ons bezoek van vanmiddag, maar ik hoor nu vanuit “hoofd route” dat we morgen Frankrijk gaan verlaten.
