Gisteravond, als we gesetteld zijn, trakteren wij onszelf op één van de geneugten van deze camping. Iedere keer, als we hier komen, brengen we een bezoek aan het restaurant, dat min of meer verbonden is aan de camping. Maar terwijl ik mij al verheug op “Kate’s Pfanne”, komt de teleurstelling, “ze zijn gesloten”. Op een klein papiertje wordt gemeld dat ze verhuisd zijn.
Het blijkt naar “Landhotel Dotlingen” te zijn, midden in het dorp. De barkeeper weet ons te vertellen dat de eigenaars, die nu aan het inkopen zijn voor een grote bruiloft op zaterdag, zo dadelijk terugkomen. Ik bestel mijn “Pfanne”, Ali neemt schol. Als eerste meldt de eigenaar zich bij onze tafel. Handen worden geschud en de reden van de “Umzug” wordt ons verteld. Als even later de eigenaresse bij ons aan tafel komt zitten, wordt ons de werkelijke reden duidelijk. Ze loopt helemaal leeg en wij verbazen ons over zoveel openheid, van haar kant. Zonder in details te treden kun je spreken van een enorme vertrouwensbreuk met de eigenaar van de camping. Eén ding kan ik wel zeggen, ze ziet er een stuk relaxter uit dan de laatste keer dat we haar zagen. Terwijl het runnen van een hotel wel veel meer werk met zich meebrengt, dan alleen een restaurant op een camping.
Het eten heeft niet te lijden gehad van de verhuizing en smaakt weer voortreffelijk.
Vandaag gaat het naar Wildeshausen, want we zijn nieuwsgierig naar de uitvoering van de camperplaats aldaar. De laatste keer dat we er stonden, kwamen mannen met spuitbussen oranje verf, om de “nieuwe” plekken aan te duiden.
Gelukkig zijn de “tekentafel” plannen door een meer verstandige ontwerper overgenomen, want het ziet er allemaal prima uit. Eigenlijk zijn er maar twee plaatsen bij gekomen en alles is nu verhard. Ook nieuwe stroompalen erbij en je staat hier nu voor € 5,- per nacht met gratis stroom.
Als we terugwandelen naar het centrum van Wildeshausen valt ons allebeide iets op. Nog nooit zagen we in Duitsland zoveel vrouwen die hoofddoekjes dragen. Nu we erop letten zien we werkelijk heel veel buitenlanders rondlopen.
Ali leeft zich op de terugweg helemaal uit op de Hunte, een klein riviertje, dat we helemaal volgen op de weg terug naar Dötlingen.
