Op het gevaar af dat dit een verhaal wordt van “Opa vertelt”, moet mij toch iets van het hart.
Wij staan hier in Woudsend op een prachtig plekje met een onbelemmerd uitzicht op de “Woudsender Rakken”. Dit is het verbindingswater tussen het Slotermeer en het Heegermeer. Kortom, er komen hier de hele dag bootjes voorbij.
Was het vroeger zo, ik doel op 10 jaar geleden, dat je de boot netjes opruimde als je ging varen, het lijkt er nu op dat dit niet meer “in zwang” is. Men laat ongegeneerd de stootwillen, die ook al zijn “veranderd” in fenders, langszij hangen. Bovenstaand voorbeeld is exemplarisch voor dit verschijnsel. Ruw geschat vaart 60% met de fenders buitenboord. Op een gegeven moment tellen we, op een boot van 10 meter, van voor naar achter, 22 Fenders.
Kom ook niet met het verhaal dat IK, als “Grand Banks” bezitter achter zo’n raar vaartuig aan moet varen. Die passeer ik, ook al is het vlak voor een bocht.
Laten we het maar “het nieuwe varen” noemen.
Vandaag worden op het Slotermeer de zogenaamde “kortebaan wedstrijden” zeilen gehouden. Ik kende dat alleen van schaatsen, maar kennelijk bestaat het nu ook voor platbodems.
Terwijl de dames van een wandeling door het dorp genieten, blijven de mannen de diversiteit van de voorbij komende vaartuigen bewonderen. Zoals deze Frisian Queen. De Frisian Queen is een zogenaamde hekraderboot en is gebouwd door Friese Skûtsjefamilie Meeter. Drie jaar lang was de hele familie betrokken bij de bouw van de Frisian Queen.
De dames worden getrokken door een houtzaagmolen “De Jager” en gaan even naar binnen. De Jager is een stellingmolen in Woudsend en werd vermoedelijk gebouwd in 1719. De achtkante bovenkruier werd in 1976 en in 1994 gerestaureerd en is bedrijfsvaardig.
Dat je maar beter niet in Woudsend kan gaan trouwen blijkt wel uit deze “grap”, die uitgehaald is met de de auto van het bruidspaar.
In Woudsend staan vier kerken. Twee daarvan zijn als zodanig in gebruik. De Karmel en De Sint Michaëlkerk. De andere twee kerken doen nu dienst als woonhuis (gereformeerde kerk) en restaurant (doopsgezinde schuilkerk), die ik al eerder noemde als “t’Ponkje”.
Ook nemen ze nog even een kijkje in het vroegere “Wâldsein” (Fries voor Woudsend) en de historische huisjes.
