Op deze Prinsjesdag, waar wij Babyboomers te horen krijgen, dat we er alweer niet in koopkracht op vooruit gaan, maken we toch even zo vrolijk een prachtige fietstocht.
Op onze fietstocht van gisteren werd er nog voorbij gegaan aan het Rijsterbos, waar ik in mijn jeugd menig uurtje doorbracht. Vandaag wordt dat ruimschoots goedgemaakt. We fietsen, vanuit Rijs, dwars door het Rijsterbos. Bij het tempeltje wordt even gestopt. (Voor de geschiedenis haters wordt het nu even doorbijten.)
De tempel werd in 1814 gebouwd als dank, dat de vrede in Europa was wedergekeerd. Napoleon was verbannen naar het eiland Elba. Maar hoe cynisch, bij een lancering van een V2, in 1944, ging er iets mis. De bom viel neer op de tempel, die in een ruïne veranderde. In 1945 werd het tempeltje herbouwd. Mede door het gebruik van slecht materiaal was het tempeltje In 1969 alweer rijp voor de sloop. Pas in 1977 kon de tempel weer herbouwd worden door vrijwillige 65-plussers. Nu bevindt zich daar een plaquette, die informatie geeft over de V2-historie van het Rijsterbos.
Op naar het Mirnsterklif en als we daar aankomen loop ik mijn ex collega met zijn geliefde tegen het welgevormde lijf. Snel worden de laatste roddels over onze gemeenschappelijke werkgever RTVNoord uitgewisseld, waar ook hij inmiddels een punt achter heeft gezet.
De rust hier aan het Mirnsterklif is oorverdovend. Het is bijna jammer als we weer moeten vertrekken en we het koffie+appelgebak aanbod weerstaan.
Bij Restaurant-Hotel Jans wordt het vlees zwak en komt het gebak op tafel. Ik mijmer wat voor mij heen en bedenk hoe wij vroeger, gewapend met een gulden, hier in de speeltuin gingen spelen.
Mijn moeder vertelde mij later wel eens, “Jonge, voor un guld’n waren we jimme de hele middag kwiet”. Vandaag is het voor de eerste keer in mijn leven dat ik hier een stap naar binnen zet, want vroeger werd het ijs buiten verkocht.
Je wordt ouder pappa en gelukkig hebben ze daar tegenwoordig ook een verkeersbord voor.
We rijden verkeerd, tenminste, niet de route die we wilden en komen daardoor terecht bij de vijver in de Elfenbergen. Ik weet nog dat hier zomeravonden de zogenaamde “Huwelijksmarkt” werd gehouden. Groepjes jongelui paradeerden dan rond de vijver, totdat je een leuk meisje tegenkwam. Maar concurrentie van “buiten het gebied”, werd niet getolereerd.
