Het belooft weer een prachtige dag te worden in opmaat naar de trouwdag aanstaande vrijdag. Om die dag maar vooral niet te verdwalen in het weidse Friese landschap, gaan we op een verkenningstocht.
De Friezen weten het al wel, tenminste, als ze er nog oog voor hebben, maar wat is het een mooie wereld. We fietsen eerst maar eens naar Easterein, waar de kerkelijke inzegening zal plaatsvinden. Dit doen we via “Skrok” en de “Greidhoeke”, waar we pardoes een boerenerf opfietsen. Gelukkig staat de plaatselijke postbode ons de juiste weg aan te wijzen.
“Het land is weids en de weg is smal: “deze tekst zou zomaar het begin van een huwelijks-toespraak kunnen zijn” en in de verte ligt Easterein.
De Martinikerk is een in de 14e eeuw gebouwde kerk, gelegen op een omgrachte ophoging. De voorganger was van Tufsteen gebouwd en een deel, van die steen, is nog in deze kerk zichtbaar. De kerk bezit een zeldzaam doksaal. Het doksaal bevat achttien Bijbelse taferelen uit zowel het Oude als het Nieuwe Testament.
Ook vandaag gaat de zon onder, maar deze keer op een bijzondere manier en dat levert mooie plaatjes op.
Ik teken voor morgen nog zo’n dag.
