Als ik ergens een hekel aan heb dan is dat wel een bladblazer. Zeker het geluid daarvan en daarbij opgeteld de absolute nutteloosheid van het ding. Want je kunt je blaadjes ook gewoon met een hark bijeen vegen, daar hoef je geen lawaai-apparaat voor aan te schaffen. Ik geef toe, tuinwerkzaamheden zijn sowieso niet aan mij besteed. Zeker een geluksfactor voor het wonen op een etage woning. Gelukkig prijs ik mij dan ook met een vrouw die…….. ach, ik wijd teveel uit, later meer daarover.
De reden dat ik zo fulmineer tegen het geluid van deze bladblazer is, omdat ik erdoor wakker van ben geworden. Want welk ander apparaat, met dit irritante geluid, blijft constant op dezelfde plaats zijn slaapverwoestende werk doen? “Mijn God, wie gaat er nu in een bosrijke omgeving met een bladblazer aan het knoeien?” roep ik vertwijfeld naar mijn medereiziger. “Nee man, het is een heggenschaar”. Nu haalt mijn ega wel vaker namen van apparaten doorelkaar, maar inderdaad is een tuinman bezig alle bosschages te kortwieken. Ikzelf vind wildgroei een stuk aantrekkelijker, maar kennelijk is het verstandig om, zo nu en dan, de bosjes van hun nieuwste spruiten te ontdoen. Nu staan er om ons heen een groot aantal bosjes, dus stel ik mij in op een hele dag “bladblazergeluid”.
Voordat we naar Mardorf fietsen loopt Ali nog even rond om wat fotootjes te maken, temeer we morgen een andere stek gaan zoeken.
De plek die ons al dagen intrigeert is deze boom. Eromheen zit een gigantisch breiwerk, wat we al eerder in Duitsland hebben gezien. Een enorme 96 trekt de aandacht en het duurt een aantal dagen voordat het spreekwoordelijke kwartje bij mij valt.
Niet in het minst door “deze” 96 vlag. Want als je in de buurt van Hannover zit en je hebt een beetje interesse in voetbal, dan zal Hannover 96 je wel bekend voorkomen. Ach ja, ik word ook een dagje ouder.
Na de inkopen nemen we nog even een kijkje in en bij “Hofladen Mardorf”, waar vandaag ook een markt(je) gehouden wordt.
Als we aankomen zie ik het meest heerlijke wat je je, als vleeseter, maar voor kan stellen. “Spanschwein Essen”, oftewel speenvarken eten. Mocht je geen vegetariër zijn, of een varken als niet rein beschouwen, probeer eens een stukje van een speenvarken op een Duitse markt. Vraag wel om “ein bisschen rosted”, anders krijg je alleen heel mager vlees en dan kun je voor hetzelfde kip eten. Als je ervan houdt, vraag dan ook een beetje “Fett”, jongens, je eet je vingers erbij af.
O ja, als we terugkomen op de camping, is de “hovenier” gestopt en heeft zijn werkzaamheden overgedragen aan de plaatselijke klusjesman. Nu kennen we deze, uit de kluiten gewassen, meneer als iemand die de gehele dag op een grasmachine zit en rondjes over de camping maakt. Om eerlijk te zijn komt deze “switch” mij niet onwelgevallig uit, want het werkethos van deze meneer beperkt zich tot zo nu en dan snoeien en veel rusten. Van 13.00 uur tot 15.00 uur is het “Ruhezeit” en om 15.30 houdt hij het voor gezien.
Morgen gaat het naar Aschenbeck (Dötlingen) .
