Druilerig is wel het meest karakteristieke woord dat bij deze dag hoort. Het regent en dan bedoel ik dat er bijna geen droog moment is geweest. Nu wordt er ons, in het verschiet, een hittegolf beloofd zodat wij hebben besloten hier nog een paar nachtjes te blijven.
We hoeven niet te woekeren met de ruimte, want de plek is gigantisch. Het stukje vanaf het bordje, hoort ook nog bij “ons perceel” en aan de voorkant hebben we ook nog 3 meter over. Dus plek zat, hier in Thüle-land
Thule is ook een fictief land, gebruikt in de boekenreeks “Kinderen van Moeder Aarde”, geschreven door Thea Beckman. Het is een enigszins utopisch land, gekenmerkt door liefde voor de natuur, pacifisme, feminisme en altruïsme. Het land wordt al gauw door het Groot Badense rijk, in alle opzichten het tegengestelde van Thule, aangevallen en gedeeltelijk veroverd. Thule was een benaming in de oudheid voor het mythische 'uiterste Noorden'. Tot voor kort was de stad Qaanaaq in Groenland hiernaar vernoemd. In het boek heet deze stad 'Thulestad'.
Tja, dit soort dingen zoek je uit tijdens zo’n druilige dag. Wat we nog wel moeten doen is ons verblijf verlengen bij mevr. Wilken, dus bel ik haar, want ze is uit de receptie verdwenen. Met veel enthousiasme vertelt ze ons dat aanstaande zaterdag er een “gezellige” avond is met een loterij, waarbij de hoofdprijs € 500,- is. “Dat is oké”, antwoord ik haar, “Maar geld hebben we al genoeg”. Haar gezichtsuitdrukking is onbetaalbaar.
Ali is gisteravond nog even op “avondrood-jacht” geweest en maak mij er nu op attent, dat daardoor het huidige regenachtige weer plaatsvindt.
“Avondrood, water in de sloot”.
