Pidgeotto, Eevee, Growlithe, Pidgey, Weedle, Rattata, Squirtle, Kakuna en Caterpie, oftewel welkom in de wereld van Pokemon.
Gisteravond zijn we verblijd met de komst van onze oudste kleinzoon en dat heeft, voor mij, een aardverschuiving tot gevolg. Had ik mij, tot de dag van vandaag, ver kunnen houden van het onbegrijpelijke Pokemon wereldje, na vandaag wordt ik er de komende week ingezogen.
Het begint al met het feit dat er in Borger veel Pokemons zijn gespot, dus worden er geen boodschappen gedaan in het veeeeel dichterbij gelegen Gieten, nee we gaan naar Borger. Nu heeft oma munten gekregen voor het Hunebed Museum in Borger, dus gaat allereerst daar de reis naartoe. Maar dat is geen probleem, want daar zitten heel veel Pokestops, met daaraan gekoppeld, veel Pokemons, want zo wordt er nu gedacht.
Kijk, een hut uit de steentijd, “maar geen Pokemon te bekennen”, hoor ik mijn kleinzoon verzuchten.
Gelukkig maken een aantal Pokestops het enigszins draaglijk voor hem. Opa moet er nog even inkomen.
Na een wat slaperige uitleg, (want de jongeman in de witte kleren heeft weinig slaap gehad de laatste dagen zo vertrouwt hij ons toe), over hoe je met een pijl en boog om moet gaan, schiet “grandson nr.1” wel even in de roos.
Thuis, bij de camper, gekomen moet er nog wel even gevoetbald worden met de nieuwe bal. Linksboven; Opa heeft zojuist een Panna gemaakt. Rechtsboven; waarna kleinzoon de bal maar even een tijdje “hoog houdt.” Linksonder; Dat laat Opa niet op zich zitten en knalt de bal over “little grandson”. Rechtsonder; Opa wordt betaald gezet met een briljante truc. (fotoreportage Ali)
Kapot, ben ik na deze eerste dag. Er zullen nog 6 volgen.
