Weer “onderwegens”, zoals de Groningers plegen te zeggen en dat houd ik maar even aan, want dat taaltje kennen ze hier in Weener maar al te goed. Maar dit keer niet zonder obstakels. Eerst moet de camper nog naar de garage, want onze slinger van de reserveband is zoekgeraakt en dat werd ons op de Engelandreis bijna fataal. Dus onderweg zonder deze slinger, “geen haar op mijn hoofd” pleegt Ali dan te zeggen. Daarna de camper weer inpakken, want alles moet weer schoon mee, toch? Maar dan, eindelijk, kan de deur achter ons dichtgetrokken worden en gaat het richting Weener. Terwijl ik zit te genieten van mijn nieuwe TomTom, zie ik uit mijn ooghoek Ali in alle staten van onrust. De diverse tassen gaan open en op de kop, maar er komt geen woord over haar lippen. Ter hoogte van de Euroborg komt het hoge woord eruit. “We moeten terug” is de de simpele zin, die mij tot razernij drijft. Want heb ik dan “voor niks” de hele middag met m’n handen bij het potlood staan wachten tot we eindelijk weg konden?
“De ASCI kortingkaarten heb ik vergeten en die leveren ons korting op”. Bij Westerbroek kunnen we er pas weer af, terwijl de TomTom alles in het werk stelt ons weer op de juiste weg te helpen. Na een klein half uur rijden we weer richting Weener.
Weener is een stad en gemeente in de Duitse deelstaat Nedersaksen. Bij de camperplaats kunnen we niet verder, omdat er morgen een feest wordt gevierd. Dus rijden we via de Aldi, om een Data kaart van Aldi Talk te scoren voor de broodnodige internet MB’s, naar de andere camperplaats aan de jachthaven, ook leuk, maar anders.
‘s Avonds wandelen we nog even het stadje in, tenminste, we stranden bij een Bistro en eten daar een hapje. Betalen met een BankCard is er hier niet bij, “kunnen ze beter sjoemelen”, concludeert Ali.
Oja, mij eerste Blog op mijn nieuwe HP Laptop, lekker hoor…..
