De gemeente Lathen bestaat uit een rivieroeverlandschap langs de Eems, waar zich de oudste dorpen bevinden en een veenlandschap ten westen daarvan met jonge dorpen.
Je kunt Lathen kennen vanwege de testbaan van de magneetzweeftrein “Transrapid” vlakbij dit dorp. Op 22 september 2006 vielen tijdens een proefrit in het Duitse Lathen 23 doden en 10 zwaargewonden, toen de zweeftrein (met 29 inzittenden) met een snelheid van ruim 200 km/u tegen een stilstaande dienstwagen botste, waarin zich twee personen bevonden.
Het ongeluk gebeurde door menselijk falen; de controlekamer had zich niet vergewist of de dienstwagen zich nog op het traject bevond. De twee arbeiders in de dienstwagen wisten zich in veiligheid te brengen door er net op tijd uit te springen en kwamen ruim vier meter lager op de grond terecht.
Maar laat ik bij het begin beginnen, want vanmorgen worden we in Weener overvallen door een grote groep zigeuners, die met hun immense caravans een plek zoeken op de camperplaats. Dit laatste is ten strengste verboden, maar volgens de heren hebben ze toestemming van de burgermeester zelf. Het ergste vind ik het gedrag. Doordat ze de hele weg blokkeren is wegrijden dan ook geen optie. Als ik daarvan iets zeg, krijgt Ali het te kwaad, bang dat ik klappen krijg.
Een prachtig plekje vinden we, vlak voor de camping Lathener Marsch. Maar de campinghouder vindt dat we de “Mul” afvoer blokkeren, dus mogen we een andere plek zoeken.
We staan nu aan een prachtig meertje met achter ons Nederlanders, waarvan hij de gehele dag aan het water zit te vissen en voor ons twee 80 jarige Duitsers. Die laatsten hebben toch iets met “lijnen”. Ze werden vroeger door ons de “Duitse Landvast” genoemd, omdat ze vaak eerder de stroom aangesloten hadden dan de boot vast lag aan de landvasten. Nu wil de Duitser zijn camper op de stroom aansluiten en dit wordt een soort “Comedy Capers”. Hoe hij het voorelkaar krijgt is mij een raadsel, maar alles wat hij probeert aan te sluiten past niet. Niet op de aansluitpaal, maar ook niet onderling. Er wordt met enorme kabels gegooid, maar steeds heeft hij de verkeerde te pakken en dat allemaal pal voor onze neus. Ten slotte, want ik kan het niet langer aanzien, pak ik de kabelboeltjes maar bij elkaar en sluit het zaakje aan.
Vanmiddag pakken we de fiets en gaat het langs de Eems.
Bij de sluisbrug komen we een “paar” pony rijdsters tegen, maar er schijnt geen eind aan te komen, ook niet als ik reeds 40 pony’s tel en er nog eens 2 keer zoveel langskomen. Zelfs de begeleidster weet, desgevraagd, niet hoeveel het er precies zijn. Bij de pony boerderij staan nog een groot aantal pony’s in de kraal. Onderweg laat ik mij de Bratwurst met Kartoffelsalat heerlijk smaken en de Hefe Weitzen, mag er ook wezen.
3 nachten blijven we hier.
