Gisteravond worden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang.
Vandaag gaat het naar Haren an der Ems. Door de ligging bij de Nederlandse grens is de instroom van Nederlandse bewoners enorm. Vooral Rütenbrock is erg in trek.
Natuurlijk kunnen we de Sint Martinuskerk niet onbezocht laten. De kerk wordt ook wel de Emsland-Dom genoemd, ingegeven door de ronde toren met een prachtig interieur.
De kerk is gebouwd tussen 1908 en 1911 en staat op de plaats van een kerk uit de middeleeuwen, waarvan de klokkentoren is blijven bestaan.
Tijdens de koffiepauze maak ik een sanitaire stop in een klein Italiaans restaurantje. Terwijl ik zit, gaat na enkele seconden het licht uit. Aardedonker is het en terwijl ik mij probeer te oriënteren, begin ik wild met mijn armen heen en weer te zwaaien, om daarmee het elektronisch oog weer in werking te laten komen teneinde het licht weer aan te doen. Het blijft nacht in mijn krappe vrolijke vierkante meter, want veel meer is het niet. Om nog enig zicht te krijgen op mijn reinigingsritueel, ontsteek ik ten lange leste maar de “zaklamp” in mijn smartphone. Want voor een “kliederboel” op een toilet heb ik nog jaren de tijd.
De zon laat buiten ook verstek gaan waardoor de temperatuur aan de lage kant blijft, maar daar heeft het uitzicht niet onder te lijden.
De springbalsemien vergezeld ons de gehele rit met haar sterke geur. Ik kan er wel van genieten, Ali vindt het stinken.
Naar verwachting morgen iets warmer weer.
