Vandaag gaan we naar een camperplek aan de “Thülesfelder Talsperre” ergens in de buurt van Friesoythe, tenminste, zo heeft onze Duitse buurman in Lathen ons dat verzekerd. De afstand zal niet het grootste obstakel blijken, want die is maar 58 kilometertjes.
Maar als TomTom ons over dit soort weggetjes “lijdt” kan het nog een lange weg worden. Maar gelukkig rijden wij op de coördinaten, dus wat kan er mis gaan, nietwaar? Nou, van alles! De camperplek is niet te vinden en ook de de plaats Friesoythe blijkt nog 15 km ver weg te zijn. Ook de beschrijvingen op de Camper Contact App spreken elkaar faliekant tegen, dus goede raad is duur. We melden ons op de Campingplatz Wilken, gerund door de gelijknamige familie Wilken. Inderdaad, je kunt midden in het bos gaan staan of bij het hotel. Daar is geen stroom en geen water in de buurt, maar je kunt in het hotel naar het toilet. Voor € 15,- per nacht mogen we bij mevrouw Wilken op de camping staan, gratis stroom, toiletten en douche. Laten we welwezen, op camperplaatsen zonder deze luxe betalen we dat regelmatig. We krijgen een gouden plekje van de vriendelijke beheerster aangewezen en zijn uitermate tevreden.
We krijgen een kaart “te leen” om de omgeving van het Thülsfelder Talsperre te verkennen. “Breng die maar terug als je weggaat” en dat is voor Ali het sein om de fietsen van de camper te halen, terwijl ik hoopte op een biertje en wat rust.
De Thülsfelder Dam ligt tussen Cloppenburg en Friesoythe in het Oldenburger Münsterland . De dam werd gebouwd tussen 1924-1927 om het achterland te beschermen tegen overstromingen. Met een opslagcapaciteit van 10,8 miljoen kubieke meter water is het een van de grootste dammen en het meest noordelijke gelegen stuwmeer in Duitsland.
De tien kilometers, om het meer, hebben we achter de pedalen voordat we het in de gaten hebben.
Ik denk dat we dit ritje de komende dagen nog wel eens gaan maken.
