De Engel droeg “Campingsmoking”.
Het gaat vandaag richting Weert en wel via de snelweg, simpel en alleen omdat de rit anders ruim 3.5 uur in beslag zal nemen en dat is voor deze oudjes toch echt iets teveel. Maar dankzij TomTom en de oplettendheid van Ali gaat het, ook bij Eindhoven, van een “leijen dakkie”.
Weert is een stad in de provincie Limburg en de stedelijke kern van de gelijknamige gemeente. De gemeente Weert grenst aan Noord-Brabant en België, daarom wordt de stad ook wel 'de poort van Limburg' genoemd. Weert kreeg stadsrechten in 1414. Ook staat in Weert de Sint-Martinuskerk, die voorkomt in de top 100 van belangrijkste monumenten in Nederland.
We passeren achtereenvolgens de IJsel, de Neder-Rijn en de Waal, waarvan de brug het enige fotogenieke plaatje oplevert.
Op de camperplaats ‘Weert’ worden we allerhartelijkst ontvangen en staat een lieftallige dame in een trainingspak mij toe te roepen, “Herman?”, “Engel”, ze knikt heftig van ja. Even zie ik achter haar schouderbladen vleugels, maar direct realiseer ik me dat mijn fantasie met me op de loop gaat. Ze had mij al voorbereid op een vervangster, dus schik ik mij in mijn lot en langzaam verdwijnt het engelachtige beeld van mijn netvlies.
We gaan de noodzakelijke inkopen in Weert doen, maar niet voordat we door de vele winkelstraten hebben rond gewandeld. Terwijl we staan te wachten op een bruidspaar, zwaaien achter ons de deuren van de Sint Martinuskerk open.
Een prachtig altaar en een fantastische biechtstoel, waar je spontaan zou gaan zitten biechten, ook al heb je niks verkeerd gedaan. Maar het is een fantastische kerk, waar binnenkort meerdere Syriërs de dienst zullen gaan volgen, want er gaan zich binnenkort 1000 Syrische vluchtelingen vestigen in de kazerne van Weert. De bereidwillige mevrouw die mij dit vertelt meldt ook dat er al een paar jaar een Syrische man met een kind zich op zondagmorgen melden: “want we horen iedere zondag de vader met het kind de kerk binnenkomen”.
Bij de cultuur van Weert hoort natuurlijk ook de Vastelaovendj (carnaval). De inwoners van de stad Weert worden tijdens carnaval "Rogstaekers" genoemd. Daarnaast hebben ook de meeste wijken en kernen binnen de gemeente Weert een eigen carnavalsvereniging. Compleet met Prins Carnaval, Raad van Elf en eigen bonte avonden en optochten. Zij hebben dus allen hun eigen identiteit, maar zijn loyaal aan de Stadscarnavalsvereniging De Rogstaekers.
Het Rogstaekers monument op de Oude Markt, aangeboden aan de Gemeente Weert door de optochtdeelnemers. Dat vogels weinig respect hebben voor Prins Carnaval blijkt wel uit de vogel uitwerpselen op de neus van de Prins.
Morgen wordt het weer “veranderlijk” dus is het afwachten hoe onze plannen verlopen.
