Exact half elf wordt het startsein voor vertrek gegeven. Deventer is het reisdoel voor vandaag, dus hebben wij ons allen voorbereid op een lange tocht van 1 uur gaans. Om eerlijk te zijn verwachtte ik een lommerrijke tocht, maar de eerste kilometers moeten wij de weg delen met enorme hoeveelheden medeweggebruikers. Pas als we de autoweg verlaten, ter hoogte van de Wilp, wordt het rustiger. Hierna slingert zich een dijk langs de uiterwaarden van de IJssel, die ons een fraai uitzicht gunt over de ons omringende natuur.
Mocht het weer het toelaten dan wordt dit een prachtige gelegenheid om te fietsen.
De brug over de IJssel brengt mooie herinneringen naar boven, uit de tijd dat we nog met ons bootje over deze aardkloot ronddobberden. Maar het blijkt ook “een brug te ver” te zijn, want door een vreemde wegomlegging, moeten we eerst over de brug om daarna een afslag naar rechts te kunnen nemen.
Dit geeft Ali wel de gelegenheid om dit plaatje van ‘Deventer aan de IJssel’ te maken.
Aangekomen op de Stadscamping “De Worp” blijkt deze nogal te lijden te hebben gehad van de afgelopen dagen van neerslag. Links en rechts schitteren ons de plassen tegenmoet en als Mink eventjes, met één wiel, op het grasgedeelte komt begint dat wiel vervaarlijk te slippen. Dus is het uitkiezen van een “droge” plek een precaire zaak. We lenen even een paar oprijplaten en parkeren, achteruit, de beide voertuigen naast elkaar. Een picknick bank ertussen verhoogt de feestvreugde.
Als ik nog maar net mijn blog heb geschreven, blijkt de aantrekkingskracht van een binnenstad groter te zijn dan het even rustig bijkomen van de ontberingen, die je zoal tegenkomt op lange reizen. Dus gaat het met het veer naar de overkant om daar de plaatselijke middenstand een financiële boost te geven. Als eerste doelwit echter wordt de kerk bezocht, maar omdat deze kerk ook al ten prooi is gevallen aan de protestanten is er “geen bal aan”, zoals Ali dit samenvat.
Kennelijk verwachten ze in Deventer al regen, want hier en daar zijn in het centrum de paraplu’s al opgehangen. Deze verwachting wordt dan ook ingelost, want terwijl ik voor de V&D sta te wachten betrekt de lucht tot dreigende proporties. Menigeen, die de V&D uitkomt, werpt dan ook een bezorgde blik op het zwerk.
Na een bezoek aan de plaatselijke VVV, voor de benodigde fietskaarten gaat het weer terug naar La PLace, om daar te genieten van heerlijke Pommes Frites met Zalm en een heerlijk glas wijn.
Hoogste tijd om, met het veer, weer terug te keren naar de camper en deze blog af te maken. Als we nog juist het veer voor onze neus zien wegvaren, drukt een andere veerman mij op het hart dat “Hij voor het donker wel weer terug zal zijn”.
En zo geschiedde.
