De dag begint zoals een zondag dient te beginnen, heel rustig en bedaard. De planning wordt voor ons uitgeschoven, totdat een ieder zijn, of haar, motortje in de stationair stand heeft lopen. “Foar-de-kofje-net-eamelje” is het devies. Maar dan opeens, begint Mink het kleed van de fietsen te trekken en maakt aanstalten de fietsen op de camper te zetten. Dit heeft tot gevolg dat, ook bij ons, een soort van ‘vertrekstress’ toeslaat. Dit alles terwijl ik nog ontspannend naar WNL op tv zit te kijken. Gelukkig zie ik Jikke uit de camper komen en Mink zijn aangevangen bezigheden ter stond laat voor wat het is. De rust is weergekeerd.
Om 11.15 uur staat het vertrek gepland en precies om die tijd worden de motoren gestart en een kleine 45 minuten later rijden we Vlaanderen binnen. Mocht het bord er niet hebben gestaan, was het ons niet ontgaan dat we België binnenrijden. Met een enorme klap verandert het wegdek, van soepel zoemend rollen, naar doorelkaar rammelen van alles wat ook maar een beetje los zit.
We kiezen voor een plek op de tegels, omdat het bij regen hier nogal drassig en glibberig wordt. Dit allemaal volgens de gebruikers van de Campercontact app. Als het spul staat, gaat het met de tram naar het centrum van Antwerpen. In de tram worden we getrakteerd op een uitzinnige Antwerpse dame die kennelijk al 3 kwartier in de tram zit en nog steeds niet op haar eindpunt is aangekomen. Nu staan er bij de haltes pamfletten, waarop staat vermeld dat het vandaag allemaal een beetje anders gaat in verband met verbouwing van een ondergronds Tramstation. We schijnen enorme omwegen te maken en regelmatig herkennen we een eerder gepasseerd traject.
Als we de Sint Jacobskerk dicht vinden, ontdekken we in de Keizerstraat de Keizerskapel. Als we binnenstappen, worden we direct getrakteerd op een uitgebreide uiteenzetting over het wel en wee van deze zeldzame ambachtskapel in Antwerpen. De enige die nog beschikt over haar authentiek kunstpatrimonium vanaf de 17de eeuw, na de Beeldenstorm. Gebouwd in 1512/14 door het ambacht van de lakenbereiders , ook wel de droogscheerders genoemd. De idyllische Sint-Annagang met prachtig graatgewelf, die parallel met de westgevel loopt, behoort eveneens tot die periode.
Het houtsnijwerk van zowel het hek voor het altaar als de preekstoel zijn wereld beroemd. Op de rechter foto staat de ‘lady in Red’ de uiteenzetting geven.
Ook de biechtstoel mag, qua houtsnijwerk, er wezen.
Op de Grote Markt voor het stadhuis staat een beeld van Silvius Brabo.
Aan de andere kant staat een rijtje prachtige zogenaamde Gildehuizen. Mink zoekt een restaurant uit waar de ‘mannen’ zich tegoed doen aan de Spareribs, Ali gaat aan de mosselen en Jikke laat zich de lasagne heerlijk smaken. Op het “tandvlees” gaat het, weer met de tram, richting het camperpark, waar de stroom inmiddels is uitgevallen. Gelukkig staat onze koelkast al op gas en bij die van Jikke en Mink gaat dat automatisch van elektrisch naar gas.
Morgen gaat het om 10.30 uur weer richting centrum…….
