Ondanks de pijntjes, die we gisteren hebben opgelopen, gaat het vandaag weer op de fiets om een rondje via Duitsland te maken. Dwars door het bos gaat de rit over kleine en vooral smalle paadjes. Hier en daar heeft de regen het pad een “drekkig” karakter gegeven waardoor het fietsen soms een “Crossig” karakter krijgt.
Plotseling stuiten we, midden in het bos, op de grens tussen Nederland en Duitsland. Dit moet in vroeger tijd een zogenaamd smokkel pad zijn geweest. Ik stel mezelf dan ook voor hoe hier in het verleden mannen, midden in de nacht, met dozen boter het pad afsluipen om op die manier de postende douane ambtenaren te ontlopen.
Een paar kilometer verderop ontdekken we een plek om ons broodje op te eten. Een bijzondere plek want ten eerste liggen er kussentjes op de banken en ten tweede zit het plafond vol geplakt met kleine ‘naambordjes’. Duizenden moeten er wel zijn, want ook de wanden zijn er mee bekleed.
Het Duitse stadje Gildehaus (Bad Bentheim) dreigen we voorbij te fietsen en daarmee de door baksteen opgetrokken” Ostmühle” te gaan missen.
Doordat de zon prachtig door de bomen ‘piept’ komen de “creatieve” inspiraties boven en wordt een spinnenweb tot kunstwerk verheven.
Als dan bij de uitspanning “De Lutte Hutte” ook nog een theepot is omgedoopt tot vogelhuisje, is de beer helemaal los en wordt zelfs Mink tot kunstwerk gebombardeerd. En ja, het vogelhuisje is een theepot “op z’n kant”.
Terug op de camperplek blijft het, onder het genot van een wijntje en een biertje, nog lang onrustig . Dat we, steeds verhuizend uit de schaduw naar de zon, tenslotte midden op straat zitten, blijkt op den duur ook geen issue meer te zijn.
Morgen staat ons een ontmoeting met een Engel te wachten.
