Vandaag zoals gemeld gaat het, met het veer naar Vlissingen. De voortekenen zijn niet gunstig, want het regent. De fiets gaat mee, want niet alleen in Breskens naar het veer, ook van het veer naar Vlissingen is het nog een aardig eindje wandelen. Gemak dient de mens, nietwaar?
Met een kleine slinger gaat het met gezwinde spoed richting Vlissingen.
Langs het water gaan we eerst even langs de Boulevard De Ruyter, waar we menig genoeglijk uurtje hebben door gebracht in het appartement van Aagje Verkerk. Terwijl we daar even van het uitzicht staan te genieten, loopt Ali een oud collega Bewegingsonderwijs op de Boulevard tegen het lijf. Het is toch soms werkelijk een plaag, al die Maartens collega’s, je komt ze overal tegen. Dat is ook de reden dat deze mevrouw altijd, na het boodschappen doen, even over de Boulevard rijdt, want dan komt ze regelmatig oud collega’s tegen.
Wij vervolgen ons bezoek en komen al wandelend langs de mooiste kleding winkeltjes van Vlissingen. Bij Steketee installeren de mannen zich bij en rond de koffietafel, hoewel dat laatste nog even op zich laat wachten. Maar de luidruchtige ‘hints’ missen hun uitwerking niet.
Het spreekwoord luidt, “ Hoe meer de mannen het naar hun zin hebben, des te hoger wordt de rekening”, dus ook hier.
Verder wandelend stuiten we op een Gerry Weber winkel. Daar ontdekken de heren een rijk gedekte tafel met hapjes en drankjes. De Prosecco glazen staan, rijkelijk gevuld, op ons te wachten en ja, het spreekwoord luidt, “Hoe……” Charmante dames showen onophoudelijk nieuwe kleding van de komende wintercollectie en die dames weten wel raad met de wachtende heren en die zich, op hun beurt, maar al te graag laten “inpakken”.
Vermoeid, maar voldaan, gaat het weer richting het veer naar Breskens.
Ali laat haar creatieve inspiratie nog even de vrije teugel en maakt dit prachtige plaatje door het vieze patrijspoortje.
Morgen, langs de kustlijn, naar Cadzand.
