Na een heel natte periode komt de zon weer voorzichtig vanachter de wolken tevoorschijn. De twee Safari tenten tegenover ons liggen er al een paar dagen verlaten bij. De tijdelijke bewoners hebben er, door het slechte weer, de brui aan gegeven en zijn eerder vertrokken.
De zonnewarmte heeft een verkwikkende werking en alle “holbewoners’ wagen zich weer buiten hun onderkomens.
Zelfs opa ziet ze vliegen en in dit geval zijn het ballonnetjes die gevuld zijn met water. Het is de bedoeling die ballon zo voorzichtig mogelijk op te vangen, zodat ie niet knapt als je hem vangt.
In het minst erge geval wordt je broek kletsnat, laat staan dat hij vlak boven je hoofd uitelkaar spat.
Rond 1 uur komen 2 dames gemoedelijk het verlaten veldje opwandelen. Ze nemen een kijkje in de verschillende Safari tenten en in tent 4 verdwijnen ze voor minstens 20 minuten. Ik ga ervan uit dat dit de nieuwe huurders zijn. Als ze echter even later weer weg wandelen en na tijdje terug komen met een grote tas en zich uitgebreid voor tent 5 installeren en gaan zitten picknicken, word ik toch een beetje nieuwsgierig.
Het is half drie als ik aan de dames vraag of ze de nieuwe huurders zijn. Hun antwoord verbaast mij niet, “Nee, wij willen over een paar weken hier een weekje logeren.” Oké, maar zijn jullie je ervan bewust dat dadelijk de huidige huurders komen?” Als door een compleet wespennest gestoken, springen ze op, pakken hun spulletjes bij elkaar en verdwijnen. Noem het een voorspel van anderhalf uur.
Op het Sneekermeer laat de wind verstek gaan en eindigt de laatste wedstrijd van het Skûtsjesilen in een anticlimax. Langweer ziet zijn laatste kans op de overwinning vervliegen. Om 3 uur wordt het skûtsje van Joure, (Oerol Thus) voor het eerst in de historie van 70 jaar, als winnaar uitgeroepen (22.8 punten).
Het is vandaag “Drouwerderzand” dag. Nu moet wel gezegd dat onze Romy geen enkele angst kent en alle, werkelijk alle attracties met een bezoek vereert.
Het begint met het springkussen gevolgd door een ‘saai’ rondje in de draaimolen, om daarna in het ‘Swingende Hunebed’ te verdwijnen en dan moet er natuurlijk in de zweefmolens gestunt worden (let op het meervoud). En dan vergeet ik nog de “Jungle” waar ikzelf de vorige keer beroerd uit kwam.
Ik heb het idee dat het verhaal over die “genen” compleet verzonnen is.
