Zondag 27 april is de eerste dag van onze reis naar Turkije. Om 16.30 uur is er dan ook een bijeenkomst, waar ons nog weer e.e.a. wordt verteld.
Grappig is om te zien hoe, nu het grootste deel van van de deelnemers hier al een paar dagen staat, het camperleven weer gaat ontstaan. Verschillende mensen zijn in een paar dagen vanuit Nederland naar Zagreb gereden en gaan nu aan de slag om hun camper te reorganiseren. De inhoud van de garage wordt uitgepakt en hier en daar worden reparaties uitgevoerd en daarna alles weer terug in de garage gepakt. Waslijnen worden gespannen en de handwas gedaan. Sommigen hebben een wasmachine ontdekt in het Motel en slepen daar zakken met was naartoe.
Gisteren, tijdens de wandeling in Zagreb, heb ik nog een aantal foto’s gemaakt van vreemde gebouwen.
Dit gebouw heeft een buitenkant, die volledig bestaat uit glazen tegels maar al een beetje in verval raakt. Terwijl ik deze foto aan het maken ben, rent een jong stel tot vlak voor de camera en begint uitgebreid te zoenen. Nu heb ik op deze locatie al meer foto’s genomen en iedere keer proberen ze voor de camera te schuiven.
Op 9 november 1880 om 3 minuten over 7 ontstaat er in Zagreb een aardbeving. Dat we dit zo precies weten komt, omdat de klok op deze tijd is blijven staan. Ook in Zagreb staan gebouwen bloot aan erosie en hier laat men zien hoe het er na de restauratie uitziet.
Deze restauratie vindt op grote hoogte plaats en stel je even voor, dat ook al het materiaal naar boven gebracht moet worden. Let ook even op het grote doek , met foto, waarmee gepoogd wordt om deze restauratie aan het oog te onttrekken. De grap is, dat dit alleen werkt vanuit deze hoek. Vanaf alle andere kanten kijk je gewoon tegen de steigers aan.
Wat zeker ook aan een restauratie toe is zie ik vanuit de bus richting Lucko. De bus stopt pal voor dit gebouw en zijn er mannen binnen bezig, of dit om een restauratie gaat vertelt het verhaal niet.
Zo dadelijk onze eerste bijeenkomt met onze reisleiders.
De borrel staat klaar als Hans ons van harte welkom heet. Hij belooft ons de komende reis nog diverse keren uit te nodigen voor een “Happy Hour”. Ook geeft hij aan, ondanks de ‘Basic’ reis, ons van voldoende informatie te voorzien en dat hij ons vaak zal wijzen op mooie en interessante bezoek mogelijkheden in Turkije. Daarna doet iedereen zijn en haar best de leiding niet met de 9 liter wijn en diverse biertjes te laten zitten.
Morgen gaat de rit richting Belgrado, een rit van ruim 400 km en een reistijd van 6 uur.
