Belgrado is een van de oudste steden van Europa en is de hoofdstad van Servië. Het ligt op het punt waar de Sava uitmondt in de rivier de Donau.
Gisteravond is door Mieke een bustocht, met gids, naar en door Belgrado georganiseerd. Als we om negen uur in de bus stappen neemt onze gids het woord en zal niet weer stoppen en dit tot 13.00 uur middags.
De ene faculteit na de andere passeren we en bij ieder gebouw wordt het bouwjaar en de architect genoemd.
Het is tegelijk bewonderingswaardig als dodelijk vermoeiend om iemand 4 uur lang onafgebroken te zien en horen vertellen over zijn stad en dat in het Duits. Als we uitstapen om te voet verder te gaan, tovert hij een Duits vlagje ergens vandaan en zo marcheren wij in slagorde door het centrum van Belgrado.
Een compleet uit beton opgetrokken kerk moet 1 van de hoogtepunten zijn in deze tour. Al honderd jaar wordt er aan deze betonnen kerk gebouwd, zolang er geld is. Dus nu in de tijd van crisis staat de bouw alweer een paar jaar stil.
Als iedereen al gaar gekookt is door zijn niet aflatende stroom van informatie, heeft hij nog een verrassing in petto, namelijk een bezoek aan het op een hoog plateau liggend fort Kalemagdan.
Als we het fort binnenlopen zien we een standbeeld en vanuit de hoek vanwaar wij komen aanlopen worden enkele dames nogal onrustig. Het lijkt alsof deze meneer in een kennelijke staat van opwinding verkeerd.
Morgen rijden we naar Predejane een rit van 300 km met een rijtijd van plusminus 5 uur en we zitten dan op de grens van Macedonië.
