Probeer het maar niet op te zoeken, maar het ligt tussen Neurenberg, ja dat van het beruchte proces, en München. Kipfenberg is 1 van die pareltjes die je alleen ontdekt als je van de gebaande paden afwijkt. Want dat het een mooi plekje is, daarover later.
We kiezen vandaag om “vermijd snelwegen”in de TomTom uit te zetten omdat we deze keer een kleine 300 km willen maken, dus al gauw belanden we in de hectiek van de ‘grote weg’.
Op 4 baans wegen mogen vrachtwagens niet inhalen en rijden ze op de linker strook tussen de 120 en 160 km/u. Dat betekent voor ons de cruise control aan en keutelen we rond de 85 km/u tussen de vrachtwagens. Neem van mij aan, dat is geen straf. Plotseling begint TomTom paniek te zaaien. Over 2.5 km is een opstopping en dat kost je 55 min. oponthoud. We verlaten de snelweg. Is dat erg, dacht het niet.
Want het rustieke landleven trekt weer in alle glorie aan ons voorbij.
Lieve lezers en lezeressen, mocht ik teveel jeremiëren over het mooie Duitsland, laat mij dat dan weten, ik stop er onmiddellijk mee.
Nu zijn wij niet de enigen met een TomTom aan boord, want het lijkt alsof de gehele snelweg deze omleiding neemt en in ganzenpas vervolgen wij onze weg . Het spreekwoord luidt, ‘gedeelde smart is’ en met zovelen wordt het 1/10e smart.
Ik krijg van Ali de opdracht nog iets te vertellen over Bettina und Herbert (Herbie) Vorig jaar september belanden wij op een rustige camping, waar vlak achter ons een Duitse camper ging staan. Na een tijdje zie ik die Duitse meneer met een gekwetste blik en een Eurostekker in de hand bij de elektriciteit kast staan. Als ik vraag of ik kan helpen vraagt hij in gebroken Duits, ‘hoe werkt dit’. Herbie heeft 40 jaar in Australië geleefd en is Duitsland “ontwend”. Zijn lieve vrouw Bettina steunt hem in alles waar hij het moeilijk heeft zich aan te passen. Bettina is van geboorte Pools en is met haar vader en moeder in 1944 naar Duitsland gevlucht. Bettina is stoer, rookt sigaren en drinkt bier. Na onze gezamenlijke trip vorig jaar naar de Lunerburgerheide, compleet met Snucks, een soort schaap, is er een klik. Dus zoeken wij ze tijdens deze trip, in Heidelberg, weer op. Als de voortekenen ons niet bedriegen zoeken we ze in september weer op, want er is hier een prachtig fietsgebied ‘entlang’ de rivier de Neckar.
En dan nu even over de plek waar we nu staan.
Ali is, ondanks de ruime inkopen, voor de komende ‘Ostern Tagen’ bij een Aldi, naar de Edeka aan de overkant, want daar hebben ze “haar wijn” Dus kan ik onbespied even mijn verhaal kwijt.
Gedurende de dag ontstaan er dikwijls discussies over het maken van de, voor deze blog, benodigde foto’s. Dikwijls gaat dit over de kwaliteit van die foto’s . Zo ook vandaag. Ik maak een foto van ons uitzicht en even later doet Ali hetzelfde, natuurlijk ten behoeve van deze blog.
Ik ga de discussie, over kwaliteit en compositie niet meer aan en laat het waardeoordeel graag aan jullie expertise over.
Foto 1
Foto 2
En nu ik zo de beide foto’s bekijk zou ik graag Jannie B. willen uitsluiten van deelname, want mijn ervaring is dat ‘TeaTex’ dames een geheel andere “kijk”op compositie hebben.
Morgen een heerlijke rustdag op deze prachtige locatie.
