Holzminden bevalt ons, dat is wel duidelijk. Vandaag, zondag, is er een zgn. Kukenfest, we denken in het kader van Oster oftewel Pasen.
We worden al vroeg opmerkzaam gemaakt op deze feestdag, want met brullende motoren komen regelmatig bootjes van de THW oftewel “Technische Hilfs Werke” voorbij scheuren. Eerst leeg, later met bezoekers van het Kukenfest. Vlak voor onze neus wordt er gekeerd.
Pasen is wel een dingetje voor Duitsers, alle winkels, die vandaag zijn geopend, zijn versierd met grote takken gevuld met met fel gekleurde paaseieren. Die takken kom je overal tegen, ook op de camping staan bakken met paaseieren.
Het is vreselijk druk en als we eindelijk een leeg tafeltje gevonden hebben bij onze favoriete IJssalon voor de onontbeerlijke portie Spaghetti ijs, worden we bijna onmiddellijk aangesproken “gehen Sie weg?”, ‘Nein wir sitzen gerade’'. Ali heeft hiervoor een speciale tactiek, het lijkt alsof ze de vragensteller niet hoort en/of ziet en dat werkt. Er ontstaan nog net niet gevechten om een aangetroffen leeg tafeltje. Ook willen mensen op de nog lege stoel aan ons tafeltje plaats nemen. Die lege stoel is dan ook snel van ons tafeltje verdwenen. In het zonnetje is het genieten, ook van de langs ons tafeltje paraderende menigte.
Ook ontdekken we een nieuwe geurpaal nr. 8, maar deze keer moeten we hard nadenken over welke geur “Salbol”, een heilige geur uit de bijbel, is.
Als we onze neus in de geurpaal steken wordt het snel duidelijk ‘Kaneel’ schijnt een Bijbelse geur te zijn.
Wat is er dan mooier om na deze hectische drukte de rust op te zoeken in een eenvoudige maar mooie Lutherse kerk.
