Gisteren krijg ik een bijzonder tafereel aan de overkant van de Weser te zien. In een soort van ganzenpas komen 7 jonge dames aangewandeld, die allemaal een kinderwagen voortduwen. Nu heb ik best wel eens vrouwen achter een kinderwagen gezien, maar 7 achterelkaar prikkelt mijn fantasie: hoe zoiets bij elkaar komt. Ik zal jullie die fantasieën besparen, omdat even verderop de dames stoppen. Ik denk in mijn onschuld die gaan samen picknicken, maar wat schetst mijn verbazing als de kleding uitgaat en de dames in aerobic pakjes allerlei oefeningen achter de kinderwagen gaan staan doen.
Vanmiddag ben ik een beetje aan het knoeien met de satelliet ontvanger en kom langs RTVNoord, waar een knulletje een verhaal houdt over een achteruit filmende persoon wat een nieuwe rage zou gaan worden. “Het klinkt het een beetje saai, maar het is een echte ‘MINDFUCK’ is zijn commentaar. Soms ben je blij dat je jezelf niet (meer) hoeft te identificeren met een bedrijf. Ik kan mij dan ook niet voorstellen dat zoiets 2 jaar geleden zou zijn gebeurd, zonder dat daar gevolgen aan verbonden zouden worden. Of word ik te oud voor zo’n “modern” bedrijf?
De wandeling naar het stadje is altijd weer een genoegen, niet op de laatste plaats omdat ze hier heerlijk Spaghetti-ijs verkopen.
Een bord vol ijs, dat door een soort zeef is geperst waardoor het op spaghetti lijkt. De tomatensaus is aardbeiensaus en de geraspte kaas zijn chocolade snippers. Binnenin zit een grote bult met ongezoete slagroom verstopt, welke een beetje gaat bevriezen. Het is een traktatie van jewelste.
Natuurlijk moet Ali een kledingwinkel van binnen bekijken en ik neem de gelegenheid te baat een vreemd soort paaltje te onderzoeken.
Holzminden ‘duftstad’ = geurstad. Op verschillende plaatsen in het stadje staan dergelijke palen met een specifieke geur. Door het rechter deksel op te tillen is het mogelijk deze geur naar hartenlust op te snuiven.
We zullen morgen eens een tour langs deze paaltjes gaan maken.
