De rust, om ons heen, is weer teruggekeerd omdat de deelnemers en supporters van de jaarlijkse Cavemen run in Valkenburg weer de thuisreis hebben aanvaard. Een Cavemen run, ook wel Obstacle run of Mud run genoemd, is een wedstrijd die letterlijk door de drek gaat. Is te vinden op YouTube.
Wij doen het iets beschaafder en stappen op de fiets voor weer een prachtig, door Hoofd-fiets uitgezet, rondje door het Limburgse land. Allereerst maar eens de Cauberg af en het moet gezegd, dat doen de elektrisch ondersteunde fietsen met verve!
Aangezien Hoofd-route geen zin in getreuzel heeft en de dreigende luchten in de gaten heeft, houdt ze “de sokken erin”.
Natuurlijk wordt er wel degelijk aandacht aan de natuur besteed, want op het moment dat we Schin op Geul passeren, is er geen ontkomen meer aan.
Ik weet niet hoe vaak we het riviertje de Geul oversteken, maar meestal gebeurt dat via dit soort pittoreske bruggetjes. Aan het begin van een dergelijke oversteek staat vaak een bord met “Fietsers afstappen”, maar sommigen nemen dat met een korreltje zout en belanden op hun neus in de varens en distels, getuige de platgewalste zijkanten.
De tuin van dit kasteel, in oud Valkenburg, is een bezienswaardigheid, maar wij laten het links liggen, want we hebben nog een aantal kilometers voor de wielen.
Afgezien van de Cauberg, is dit wel het hoogste punt op onze rit en het geeft een prachtig panoramisch uitzicht rondom.
Het enige minpuntje, op deze rit, is een jonge dame op een kromstuurfiets. Die doet een poging om mijn fietsgezel van de weg te rijden. Ik blijf het een vreemd verschijnsel vinden, dat als mensen een krom stuur op hun fiets laten zetten, ze het idee hebben dat dan de rest van de weggebruikers zich aan hen moeten aanpassen. Vaak blijven ze ook “ijzeren Heinig” naast elkaar fietsen, hoe smal de weg ook is.