Valkenburg ligt in een dal dat gevormd is door het riviertje de Geul. Diverse steile hellingen leiden aan de noordzijde van het stadje naar het Centraal Plateau en aan de zuidzijde naar het Plateau van Margraten.
Wij staan bovenop de Cauberg en dat is één van de bekendste hellingen die ik ken vanuit het wielrennen. Wij “wandelen” even naar beneden naar Valkenburg, “want het is maar 10 minuten lopen.” Op de straat staat hier nog “Dolle Dries”. Ik ken het verhaal van hem nog, want naast marathonschaatser, was Dries van Wijhe een succesvol wielrenner. Meest aansprekende prestatie was zijn winst tijdens het Nederlands Kampioenschap voor Amateurs in 1973 hier op de Cauberg. In 1979 werd Jan Raas wereldkampioen op de Cauberg. De wielerklassieker Amstel Gold Race heeft sinds 2003 zijn finish bovenaan de Cauberg.
Natuurlijk moeten we hier een kopje koffie drinken, met een stuk Limburgse vlaai. We zitten pal aan de Grendelpoort.
In dit prachtige gebouw zit de Toerist Information, zoals dat tegenwoordig heet. Wat was er mis met VVV? Kennelijk niet internationaal genoeg. We treffen hier een frêle jongedame, die ons een fietskaart verkoopt, want ze heeft een wervend verhaal over de omgeving. Ze fietst zelf ook iedere dag. Hoofd-fiets merkt op dat dit aan haar figuurtje te zien is.
De Cauberg opfietsen is werkelijk een “crime”. Dat is een aantal fietsers met mij eens, want die nemen, net als ons, de benewagen. Niet dat het je dan cadeau wordt gedaan, want het blijft zwaar.
Vandaag staat op het programma om een knooppuntenroute te gaan fietsen, want we hebben niet voor niets een mooie kaart gekocht. Maar dat plan wordt door Hoofd-activiteiten vanmorgen afgeblazen. Het waait te hard en het is te fris voor een “leuke” fietsroute.
Een bezoek aan Maastricht staat nu op het programma en wel met de bus, een stuk relaxter.
Op het Vrijthof komen we dit tafereel tegen. Of dit Andre Rieu, met zijn orkest, moet voorstellen blijft nog onduidelijk, maar kunstzinnig is het zeker.
Bij dit gebouw word ik op het verkeerde been gezet, want wat heeft een maagd met armen te maken en wat moet je met de afkorting B.V.O, wat in mijn beleving Bruto Vloer Oppervlak betekent. Of kun je hier een Biertje Voor Onderweg (studenten uitspraak) halen? Maar bloedheet is het wel, daarbinnen, want al die brandende kaarsen geven hun warmte af.
Bij de basiliek van Servaas, mogen we niet naar binnen, dus laten we het maar bij het kapelletje.
Waar Hoofd-devotie nog wel even een kaarsje aansteekt.
Hoogste tijd voor de lunch en waar kun je dat beter doen dan op het verwarmde terras aan het Vrijthof, toch het prachtige middelpunt van Maastricht.
Het blijft een mooie stad!
