Dit beeld geeft aardig de weersomstandigheden van vandaag weer. Mistig op de hoogvlakten, druilerig in het dal, wat soms echte regen wordt. De route voert ons door een groot aantal dorpen, wat de vlotheid niet bevordert. Maar het is vandaag maar een kleine 120 km, dus daar vallen we ons geen buil aan.
In ieder, zichzelf respecterend, dorp of stadje hebben ze van dit soort afschrik gevallen. Op deze wordt alleen de eigen snelheid geprojecteerd. Op anderen wordt ook een gezichtje getoond, wat in een Smiley verandert als je 50 rijdt.
Dit is nog een brede weg, maar in sommige dorpjes moet je stoppen of je vehikel aan de kant zetten, als er een tegenligger komt.
Het is maar goed dat we niet bij elke mooie kerk stoppen, want dan waren we de hele dag bezig met de 120 km.
De camping staat vlak buiten het stadje Les Vieilles Forges en ligt aan een stuwmeer dat dan natuurlijk Lac de Vieilles Forges heet. Les Vieilles Forges is een dorp in het noorden van Frankrijk pal tegen de Belgische grens. De omgeving staat bekend als recreatiegebied. Het ligt in de Franse Ardennen, midden in het bos. Les Vieilles Forges ligt achter de dam, dus het is maar te hopen dat die dam het nog een aantal dagen uithoudt. De dames in de receptie spreken een mondje Engels en zijn niet te beroerd om uit te leggen, dat het Franse “Village” in het Engels “Village” betekent. Kijk, daar heb je wat aan.
Dat bos breekt me nog op, want het belemmert de satelliet ontvangst. Maar na 2 plekken te hebben uitgeprobeerd, hebben we op de 3e plek, whalla, beeld. Dat het bijna een satellietschotel kost, vergeten we maar snel. De schotel klapt normaal, bij het wegrijden, automatisch in. Maar ik rijd iets te vlot en “gremietig” weg en daardoor blijft de schotel in een laaghangende tak hangen.
Ik moet nog even bekijken of en hoe ik Hoofd-aanwijzingen de schuld in de schoenen kan schuiven.
